Өлең, жыр, ақындар

Баяғы сөзің әлі есте

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1902
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ауыр күн есте тұр әлі.
Көңілім толқын бір түрлі,
Кеудеден жұмбақ өлең кеп.
Жібердім саған бір жырды,
Қолының ұшын берер деп.
Жазып ең жауап сол хатқа,
«Жігітім, талмай серме»,— деп.
Дем беріп сол сөз солдатқа,
Өлеңге шықтым өрмелеп.
Сілтедім қанша білмеймін,
Келемін көлкіп өлеңмен.
Ойымның отын үрлеймін,
Айналып қиял төбемнен.
Қалғандай қазір қаз тұрып,
Баяғы жырым нәресте.
Қуантқан мені мәз қылып,
Баяғы сөзің әлі есте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерейменнен ескен жел

  • 0
  • 0

1
(Сапаржан Хайдаровтың рухына)
Қанатын жайған тауларға ақ шуда бұлттар ақ жалын,
Сілкініп жалын қалғанда құяды жерге ақ жауын.

Толық

Әр қалада жанған от

  • 0
  • 0

Қап-қара бұлт көкте ойнап,
Қабағын түйді қатал күз.
Жел лебімен от жайнап,
Жалындап жатты жапан дүз,

Толық

Днепрде

  • 0
  • 0

Дүрілдеп жатты Днепр,
Дірілдеп жары толқыннан.
Айдыныңда ақ көбік,
Қорғасындай қортылған.

Толық

Қарап көріңіз