Өлең, жыр, ақындар

Көпір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2163
Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.
Шыдайды ол зілдей салмаққа,
Палуандай жатыр шалқалап.
Өлеңді, нанды ар жаққа,
Тасиды тынбай арқалап.
Жалғайтын екі жағаны,
Тартылған осы жол тыңнан.
Көтеріп бізді барады,
Көкала жалды толқыннан.
Тұтасқан көпір шартарап,
Тұтасқан көпір айнала.
Көпірлер бізді арқалап,
Апарар бір күн Айға да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ленинградтағы марс алаңында

  • 0
  • 0

Жатыр алан —
Қызыл гүлден
Қолға Қызыл ту ұстап,
Жатыр алаң —

Толық

Есіл кеші

  • 0
  • 0

(Қабаш Оспановқа)
Тастады өзін арқа ашып,
Арқа — өзен, бал құрақтар...
Жерді сүзіп, тарпа басып,

Толық

Жазғы сурет

  • 0
  • 0

Көк жүзінде дөңгелеген кептердей,
Сүттей аппақ жарқырайды жазғы ай.
Аспан беті ашық жатқан дәптердей,
Ал жұлдыздар соған түскен жазудай.

Толық

Қарап көріңіз