Өлең, жыр, ақындар

Қарасайда қараша үйлер

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1997
(Ғафуға)
Қарасайда қараша үйлер,
Қанаттасып тобын жазбай
Қарасайда қараша үйлер
Отыратын қоңыр қаздай.
Қоңыр қаздай болса-дағы,
Қоңыр сол шақ өмірлері.
Болса ірімшік, болса ағы,
Қараша үйлер көңілді еді.
Аласа үйге сыймайтындай,
Қараша үйлер ұл табатын
Жырлар тартып сыйға алтындай,
Ән салатын Нұрқан ақын.
Бір бозарып, бір қызарып,
Түн сәулемен жыртылғанша.
Қараша үйден жұлдыз ауып,
Қараша үйге күн туғанша.
Сіміріп сол сүңқар үнін,
Түлейтінбіз біз екеуміз.
Мәңгілікке Нұрқан жырын,
Біз екеуміз күзетерміз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ленинград ақындарына

  • 0
  • 0

Соққанда сойқан дауылдар,
Темірді ұнтап,
Тас жұтқан,
Қалдыңдар қалай, бауырлар,

Толық

Бозшакөл басында

  • 0
  • 0

Осы екен ғой ата-бабам өлген жер,
Жоқ оларды қазір көзбен көргендер.
Ескен желдер қанатына мініп ап,
Көшкен құмдар,

Толық

Туған жерге ода

  • 0
  • 0

Аспанның күлімдеген
Миллион мың көздеріндей,
Алғашқы дірілдеген
Махаббат сөздеріндей.

Толық

Қарап көріңіз