Өлең, жыр, ақындар

Композитор

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2126
(Бақытжанға)
Торлап кеткен бұлттардай ой қабағын, ,
Алған шымыр денесіп жайлап ағын,
Ақ, көгілдір, нарт қызыл сәулелердей
Төңірегі тұтасқан айнала үн.
Сол үндермен биіктеп, төмен түсіп,
Ән шарықтап, жатады өлең ұшып,
Әр толқынның ойнайды кеудесінде,
Белдеседі дауылмен ерегісіп.
Өнер оған сиқырлы ауыр дерттей,
Ән дариясын ағады жарып көктей,
Лапылдайды, шалқиды жалын атып,
Әйтеуір ол қалады жанып кетпей!
* * *
Өмірдің түні болмай ма,
Дүниені көзден жасыратын?
Өмірдің күні болмай ма,
Аспаны шайдай ашылатын?
Адамның сыры болмай ма?
Өзгеден жасыратын?
Адамның мұңы болмай ма.
Кектеніп ашынатын?
Адам сырын жырласам айып па,
Жүрегінен хат тасушы боп.
Адам мұңын жырласам айып па,
Арманының жоқтаушысы боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәзіктік

  • 0
  • 0

Болар ма ғажап мұншама,
Нәзіктік деген керемет!...
Шалынбас көзге тұрса да
Аспаннан ақ нұр себелеп.

Толық

Маршал мерецков

  • 0
  • 0

Тұтқа болар әрқайсы әр ауылға,
Миллондаған солдат бар қарауында.
Сұрақ жатыр олардың жанарында,
Олар ділгер маршалдың жауабына.

Толық

Күз келді

  • 0
  • 0

Күз келді тартып шат күйді
Қалаға, ауыл, қыстаққа.
Шалқиды, егін шалқиды,
Комбайндар — стартта.

Толық

Қарап көріңіз