Өлең, жыр, ақындар

Дуадақтың көзі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1630
Жүр еді қырда жайылып,
Қос мерген атты оны.
Қос мылтықтан шыққан қос түтін,
Шұбалып жатты оны.
Жатты енді
Қалбаң етіп жотада өзі,
Жаудырайды жалтақтап бота көзі.
Көзінде бір жас тұрды төгілуге,
Көзіне қорықтым оның көрінуге.
* * *
Ұшқыр поездар керек
Орман, тау, өзендерді иіретін.
Шеңбер боп иілетін,
Оқ боп ағатұғын.
От болып жанатұғын.
Қарағайдың қоңынан
Зуылдап шығатұғын,
Өзендермен жарыса ағатұғын.
Түндері бұлттарға кіретұғын,
Ұшқындары аспанға сіңетұғын
Ұшқыр ойлар керек,
Космосты билейтұғын.
* * *
Өміріңде құламайсың,
Аяғыңды нық бассаң.
Өміріңде жыламайсың,
Батырға қол ұстатсаң.
Ол келеді қараңғыда
Сені іздеп жарық боп.
Теңіз майдан алаңында
Жамаулы бір қайық боп.
Ол кетеді періштедей
Қара түнде ғайып боп.
Сонау теңіз толқынынан,
Сәуле боп ол күлімдер
Сен қаласың қолтығыңнан
Сипағандай жылы жел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырлы қайың

  • 0
  • 0

(Баллада)
I
Тұрмын мен Синявино адырында,
Талайдың тамған бір көз қаны мұнда.

Толық

Билеп, ойнап, күледі

  • 0
  • 0

Алыс жолдан асығып,
Жетті көктем — келіншек.
Бұтақтарға асылып,
Жылайды қар көңілшек.

Толық

Жыр тасқыны

  • 0
  • 0

(Тайырға)
Ақынның болса да онда балғын күні,
Кететін көкке самғап дабылды үні.
Айқай сап Алатаудан атылатын,

Толық

Қарап көріңіз