Өлең, жыр, ақындар

Қайда жалғыз қарағай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1777
Қайда досым, оқ тиіп,
Қара жерді қаусырған.
Қайда жалғыз қарағай
Қанжардай тіке шаншылған.
Көзімді ашсам бірі жоқ,
Өңім бе, әлде түсім бе?
Өкініш, шіркін, өрт болып,
Лапылдап жатыр ішімде.
Әкетті қайран досымды
Доп дауылы үйіріп.
Құлады жалғыз қарағай
Қыршынынан қиылып.
Не айтам елге барғанда,
Досымды алдым жоғалтып.
Жүремін енді майданда
Екі адам үшін оқ атып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүзім – жұлдыз анар – таң

  • 0
  • 0

Толқисың бұлттай көк жібек,
Шеберсің көрген қалар таң.
Күніңдей ыстық елжіреп,
Жаясың құшақ, Самарқан.

Толық

Эрнст

  • 0
  • 0

Ауыр күнде шынығып,
Жігіт болды жетелі.
Серік етті, сыр ұғып,
Шиллер менен Гетені.

Толық

Мектеп

  • 0
  • 0

Көкке бойы өрлеген,
Көк шатырлы мектебім.
Өткізіп ем сенде мен
Өмірімнің көктемін.

Толық

Қарап көріңіз