Мәңгүрттенбеу марсельезасы
- 0
- 4
Қазақ ұлты, мың сүрініп, мың жығылып, мың тұрған,
Даңқыңды ешкім бүркей алмас ізгілікке ұмтылған.
Жомарттығың сорға айналып, туып өскен жеріңде,
Ана тілің шетте қалды, орын жетпей төріңде.
Қазақ ұлты, мың сүрініп, мың жығылып, мың тұрған,
Даңқыңды ешкім бүркей алмас ізгілікке ұмтылған.
Жомарттығың сорға айналып, туып өскен жеріңде,
Ана тілің шетте қалды, орын жетпей төріңде.
Бұл не өзі, әлде даңққа ғашықтық?
Талайлар жүр өлең-жырды кәсіп қып,
Десек-дағы іскерміз һәм батылмыз,
Біз солармен күресе алмай жатырмыз.
Бiз екеумiз жолықтық,
Бipaқ тым кеш жолықтық,
Достасудан от тұтап, қоштасуға қорықтық.
Маған құйды жарығын сенiң көңiл-терезең,
Абат
Өз тілінде ойламаған, сөйлемеген еш адам,
Өз елінің патриоты болмаған!
Ол өмірдің заңы емес пе,жан АҒА,
Олжастардай тайғанаққа,
Нақ сенуге бола ма?
Ондайларды дос санауға бола ма?!