Сыр
- 0
- 0
Елді ойламас ағаңның
оқ тілінен не пайда,
тамшы тамбас далаңның
от күнінен не пайда?
Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай,
Батпан зілдер бассада жүр тарылмай.
Шідірлеулі көңілді зулат, жырым,
Баяғының құс қанат тұлпарындай.
Жүрегім өлім сұрайды,
сұрайды менен оңаша.
Өмірден кетсе шырайлы,
өкінер емес ол аса.
Ерке
Фариза-жырлар мәңгі өлмейді. Асқақ, сыршыл, мұңды, жаныңды тербейді. қай-қайдағы өшкен үміттерді тұтатып, көңіл түкпіріндегі аяулы асылыңда қозғайды. Мен оның өлеңдеріне мәңгі ғашық боп өтем.
Мерей
өй де