Өлең, жыр, ақындар

Мендегі ғашықтық

  • 09.11.2016
  • 0
  • 0
  • 5310
Қазағымды, өліп бара жатса да, қарайлайтын қонағына,
Домбыраны, ғарыш музыкасын сыйғызған шанағына,
Атамекенімді - Жер кіндігін,
Аққан судың, соққан желдің еркіндігін,
Жүріп бара жатқандағы жылан биін,
Басына бұта өсірген бұлан миын,
Түнгі салютты, күркіреген зеңбіректен,
Күнді, Жанымыздың жапырағын желбіреткен,
Сол сияқты,
Сайтан және саналы Аспан...
Яғни, барша жаратылыс пен құбылысты,
Құдайдың жұпар Демі араласқан
һәм Құдайды
- жақсы көрем!
Мендегі сондай ғашықтық -
- қиял да ұшып өте алмайтын қашықтық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тозақта

  • 0
  • 0

Сауапты су елестеп, баталы бел,
бір қиялдың шетіне тақалып ем...
салақтатып тілдерін әр көлеңке,
ойнап жатыр Сәскенің сақалымен.

Толық

Хатыңды оқығанда

  • 0
  • 0

Жасырарың көп менен жансың, айым.
Жазғаныңнан көргім бар жан шырайын.
Қадаламын хатыңның әр жолына,
қан сонарда із кесер аңшыдайын.

Толық

Шіркін-ай

  • 0
  • 0

Шіркін-ай, шексіз болса ғұмыр деген!..
көкшіл кеш, көбелектер күбірлеген.
Өзіңе жазар хатты бастай алмай,
отырмын иек сүйеп іңірге мен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар