Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды
- 0
- 0
Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды,
Ындыны толмайтын бір өңеш болды.
Отыз жыл ойрандалып келген ордам
Оңалып кете алмайтын емес болды,
О, табиғат, өкпелімін өзіңе
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Көрсеқызар болды неге көретін?
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Өсекшіге неге құлақ бересің?
Олар келіп бүлдіреді заманды-
О, табиғат, өкпелімін өзіңе.
Дүниеге жаратады адамды,
Неге ғана қарамайсың көзіңе?
Пікірлер (10)
Пікір қалдырыңыз
«Аға!» - дедің, бұрылдым
- 0
- 4
«Аға!» - дедің, бұрылдым
Ұп-ұзын екен бұрымың.
«Аға!» - дедің, қарадым:
Жарқылдап тұр жанарың.
Жазғы күн шапағын
- 0
- 0
Нұр төкті ай алапқа
Тіліп түн мұнарын,
Төніп ақ тамаққа
Қанбайды құмарым.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
иии
wwhhaatt -
Адилбек
9"н"Имаш краш -
Асылай
Адам -
Алдияр
Судьянікі дұрыс шығар?
Хабиба
Өте жаөсы өлең түбінде терең сөздер жатыр
ақерке
мықты
Аноним
Тамаша
Акмарал
Керемет
адил
керемет
Жазира
Өте керемет
сако
кушти
Абылай
керемет
Әдемі
Күшті
Нуршат
Осындай акындармен тамсанамын