Туған ауыл
- 0
- 0
Туған ауыл, сен үшін тер төкпедім,
Кешір мені, кеш мені, сен текті елім!
Бір сағыныш мазалап ертелі-кеш,
Жүреді ылғи жанымды өртеп менің.
* * *
Сөндірмей шоғын үміттің,Етекті басқан бақ пен сор.
Адасып мен де жүріппін,
Шындықты көрмей, әттең, сол.
Тәрізді кейде көлеңкең
Қасыңда жүрер дос пен қас.
Түсіндім енді, мені ертең
Еңіреп ешкім еске алмас.
Көктемін аңсап текті жер,
Алмасып жатар қыс пен жаз.
Келгенін күздің жеткізер
Басыңнаң биік ұшқан қаз.
Өмірің – жалған, не керек,
Жұмақты сұра күн мен түн!
Міні жоқ, кемел, керемет
Аңсамас Хақтың кім көркін?
Жаратқан сыйы емес пе,
Жеті қат мынау жер мен көк?
Құдіретті Құдай, демеске
Пендеде, біздей, дәрмен жоқ.
Есінді жина, ей, Адам,
Етегін жапсын ұл мен қыз!
Құдайдан, бізді аяған,
Қорықпай қалай жүргенбіз?
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарауыл. Қара өлең
- 1
- 0
Қара өлеңнің мекені – Қарауылға келемін,
Қара өлеңнің қамы еді, қарап жүрмей жегенім.
Қарағанның ішіне көп тығылып ойнайтын,
Қара өлеңге құмартқан қара бала мен едім.
* * * (Көнеріп күз де кетті)
- 0
- 0
Көнеріп күз де кетті,
Көне қыс бізге жетті.
Көл жатыр көз ұшында,
Көрпе ғып мұз желекті.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Каусар
Өте керемет -
Ок
Ок -
Әсел Айша
Өте ақылдымыз -
Динара
Шынымен де әдемі мектеп екен
Жанерке
Менде сіздің артыңыздан ерген жас акынмын өскенде сіз сиякты елге танымал акын болғым келеді сізге сәттілік тілеймін