Бір уыс қар

Маған таныс ұзын көше, ұзын көше,
Ұзындығы ұзарғандай екі есе.
Ақ түске еніпті сұрғылт асфальт,
Көзге түспей жататын күні кеше.

Қолымнан шештім де қолғабымды,
Еске алдым тағы да сол бағымды.
Жап-жалаңаш қолымда бір уыс қар,
Дəлелдемек болдым ба солғанымды..?

Жаурап кетті қолдарым, жаурап кетті,
Жүректен де жылылық аулақ кетті.
Жаным менің бар екен кеудемде əлі,
Жаурағаннан қолдарым лаулап кетті.

Ойлап тұрсам сүйіктім де осындай,
Жақындамай, кеткен едік қосылмай.
Ұлпа қардай қызығумен қарадым,
Ұстай алмай, мауқым қалды басылмай.

Сүйіктімдей қарды да ұстайалман,
Қайтейін сезімімді қыста оянған.
Лаулап тұрған алауға су сепсең де,
Аспан екеш аспан да ыс таянған.

---