Өлең, жыр, ақындар

Сен, мен...

Сен деп мен,
Сен деп мына мұң жасымды көлдеткем,
Бар әлемде сел боп мен.
Кейде тасқын, тасып жатқан жүректі,
Бір сен үшін шөлдеткем...

Мен деп пең?
Ол тұрғанда маған, "жаным, кел" деп пең?
Бар болғаны ойыншығың сенделткен.
Бөліп-жарып тұрғыштарды кей кезде
Ойлаушы едім,
Қашан туад(ы) тең көктем?

Болды, доғар,
Кеш енді,
Құлап бара жатқандай боп теңселді.
Талайларға алданғаның жетпей ме?
Бойды тікте, көтер, қане, еңсеңді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз