Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 6060
А. С. Пушкиннен аударма

Қараңғы, дымқыл қапаста,
Отыр ем, тордан сығалап,
Еркінде шалқып жас қыран,
Жем іздеп келді жағалап.
Қайғылы мендей жолдасым,
Қанатын жиып алды да:
Шоқыды қанды қалжасын,
Терезенің алдында.
Шоқиды ойып жемтікті,
Терезеге қадалды.
Ойласқандай менімен
Сарыла салды назарды.
Жер шенеп, көкті көксеген,
Есіркеп қырдың қыраны,
Назарымен шақырып,
Айтқандай болды мынаны:
— Біз еркін құс, күн жетті,
Бұлдырлап бұлтта ұшалық.
Жарысып желмен теңізде,
Асқардың төсін құшалық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім үшін?

  • 0
  • 0

Жым-жырт, жан-жақ тып-тыныш,
Кәрі тау - кәрі қалыбы.
Су дамылсыз былш-былш,
Баяғы жұлдыз жарығы.

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Қобызшы - Молықбай шал Матайдағы,
Матайда - Кенже, Тұңғат Сақайдағы.
Қазақта қобызшының қалғаны сол,
Жорға еді маймаңдаған бақайшағы.

Толық

Кім екен?

  • 0
  • 0

Бауырым, сәулем Күләнда!
Неліктен солғын ажарың?
Тұтылған айдай тұманда,
Неліктен төмен назарың?

Толық

Қарап көріңіз