Өлең, жыр, ақындар

Ұйқысыз түндегі өлең

  • 30.06.2018
  • 0
  • 1
  • 3641
А. С. Пушкиннен аударма

Келмейді ұйқым, от та жоқ;
Қараңғы, ұйқым мазасыз.
Тек ұдайы бір дабыс
Беріп сағат тұр жуық-
Паркий кемпір күбірі,
Түннің ұйқысырауы.
Өмірдің тышқан қыбыры,
Тыншытпайсың неге әлі?
Күңгірт күбір сен несің?
Бастан кешкен Айттың ба зар,
Өзің нені тілейсің?
Шақырасың, болжайсың
Алдымдағы күнімді?
Түсінуге мұныңды
Үйренейін тіліңді.



Пікірлер (1)

Арай

Рахмет

Пікір қалдырыңыз

Сағыну

  • 0
  • 0

Жан-жағыма қараймын,
Жалғызбын мен, жалғызбын.
Серігі бар талайдың,
Бар сүйгені әркімнің.

Толық

Ақын мен Мақым

  • 0
  • 0

Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.

Толық

Арман

  • 1
  • 11

Мезгіл бар ма құтылар,
Шынжырлаулы тағдырдан?
Бірақ ой жоқ ұмтылар,
Табылар тағдыр дағдыдан.

Толық

Қарап көріңіз