Өлең, жыр, ақындар

Көңілім, неге алаңсың?

  • 12.07.2018
  • 0
  • 0
  • 6444
Көңілім, неге алаңсың?
Айтшы маған кімің жоқ?
Өмір бай ғой, кітап көп,
Тұрақтарсың, табарсың...
Көңілім, неге алаңсың?
Ол көңілің — өзге жоқ...
Өмір қызық, кітап көп,
Сонан ләззат аласын.
«Көңілім, неге алаңсың?
Ол алысқа кеткен жоқ,
Алдануға кітап көп...
Қызықтап жан жатарсың.
Көңілім, неге алаңсың?
Қара нешеу сағатты,
Ал қолыңа кітапты,
Бәлкім ұйықтап қаларсың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мейірбанның өтірігі

  • 0
  • 1

Жағалай Құрөзекті ауылым қонды,
Үй тігіп, жүк жиғанша ымырт болды.
Білге қара асынып аң іздедім,
Үйде нағып отырсың, Мекен сорлы.

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Алатау, басың бәтес, баурың торқа.
Туың ба, тұманың ба басың қалқа.
Бала едім баурында өскен суыңды ішіп,
Жерсітпес сен тұрғанда Сыр мен Арқа.

Толық

Көші - қон

  • 0
  • 0

Буалдыр бұлт ыдырап,
Сүңгілі су сылдырап,
Сабылған сабыр кепкенде;.
Бөртіп бұта бүрленіп,

Толық

Қарап көріңіз