Фариза!

"Еркелете алмай жүрмін мен..." атты өлеңіңді оқыдым, түсіндім. Жігіт боп жауап жазғым келсе де, жасыма дөп келмеді, ең болмаса жеңге де емес, анамын. Менің де құзырлы жүрегімді қозғап жіберді ме, әйтеуір мына өлеңімді жолдап отырмын.
Сәлеммен Данабике Байқадамова апаң.

Алтыным, қызым, ақыным!
Жүрек қылым жақыным.
Тебіренген өлең-жырыңмен
Көңілдің күйін шақырдың.
Тербедің күміс жырыңмен,
Сеземін, шабыт тірілген!
Махаббат түрткі болмаса,
Жыр тумайды біріңнен.
Бар екен тірі арнарың,
Сүйдірер, құшар, қарғарың.
Мың оқып мына жырыңды
Сезінер күйіп талғанын.
Шөлдеме! Өрле жұғыспай,
Беріспе сынға тұрыспай.
Сүйе алмау - арман. Қауышпау –
Тағдырдан деймін, ұрыспай.
Көз-құлақ бар артыңда:
Тек өлеңнен тартынба!
Егіз жүрек - қос тірек
Жалғыздық бар ма ақынға?
Төрле, төрле, қыз балам!
Серме, серме, болма алаң!
Ұшқыр жүрек, тіл-қалам –
Көрінсін шаңнан бір қараң...
Жігіт болсам, ақыным –
Өзіңе ғашық болар ем.
Білдірмей ғана ақырын,
Қолыңа ғана қонар ем!

1975 жыл, ақпан.

---