Өлең, жыр, ақындар

Қосмола

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1247
Көргенде Бөгем таудың Қосмоласын,
Өткен өмір шежіресін жастанасың.
Әлде кімге
Сездіріп аяушылық,
Әлде кімге
Сен іштей қастанасың.
Бұл таудың самалы бар керімсалдай,
Ағайын, ат терлетер жерің шалғай.
Осынау Қосмоланың ішінде әлде,
Жатыр ма екі ғашық
Өрімталдай.
Соншама қастандыққа барса да адам,
Ерлігін паш ететін барша ғалам.
Жатыр ма
Махаббаттың құрбандары,
Аяулы ақ арманды арқалаған.
Туған жер куә болған сырларына,
Үзіліп кеткен жақсы ән —
Ырғағы ма.
Өтті екен содан бері қанша уақыт,
Қосмоланың томсарып тұрғанына...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тәжік сұлулары

  • 0
  • 0

Өнерін бір-бірінен асырардай,
Өнерге деген құштар бәсі бардай!
Сыртылдап сырлы саусақ,
Бұралса бел,

Толық

Қайран, талқы таулары-ай!

  • 0
  • 0

Өлеңнің өніп жатса тасқа гүлі,
Жұртына жетіп жатса асқақ үні.
Табаны аумай өтсе туған жерден
Адамның болар ма екен басқа мұңы?!

Толық

Палатадағы ой

  • 0
  • 0

Бұл ұйқы бұрын былай сергек пе еді,
Ақ арман анашымдай тербеп пе еді.
Қырмызы түннен тағы маза қашты,
Сан ойлар жиналған соң жер-көктегі.

Толық

Қарап көріңіз