Өлең, жыр, ақындар

Ән мұнарасы

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1845
Арқаның әнге бөлер шырын кешін
Жаныма қандай жақын Сырымбетім.
Ақанның асқақ дауыс,
Асыл сырын
Тыңдап бір қыз жүрегі дірілдесін.
Ән ғой бұл шығаратын шеріңнен бір,
Тасытқан шабыттан жыр,
Көңілден нұр.
Секілді әннің зәулім мұнарасы
Ғаламат әуендермен өрілген бұл.
Есінде жүрген сақтап елі мәңгі,
Түсінем мен ерекше сері жанды.
«Сырымбет» сырнайласа бір қиырдан,
Даланың көтереді желі де әнді.
Аққулар жұп-жұбымен көлге қонып,
Билейді ән сазына дөңгеленіп.
Тыңдайды елең-елең еліктер де
Таң алды бара жатқан дөңнен еріп.
Төсінде жатқан жомарт құба жонның
Тыңдайды әнді үйірі Құлагердің.
Тыңдайды Оқжетпес те,
Бурабай да
Сырына балқығандай бұл әуеннің.
Тыңдаған байтақ дала,
Ғұлама шың
Естісең «Сырымбетті» қуанасың.
Кетіпті қолдан соғып қайран Ақан
Өнердің мұнар шалмас мұнарасын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәрігер

  • 0
  • 0

Түн ұзақ бей-жай көңілім,
Сарғаймай бұл таң атты ма.
Шырымын алмай көзінің,
Сазарған науқас жатты да.

Толық

Ауладағы гүлге қарап

  • 0
  • 1

Су берші гүлге,
Қызым,
Шөлдеді ғой,
Шел буса нәзіктіктің өлгені ғой,

Толық

«Тәңір көпір» жолдары

  • 0
  • 0

Жанама тас,
Жақпар шың таудың жолы,
Төнеді төбесінен зәулім көгі.
Шыңы бұлтқа оранып шығандаған,

Толық

Қарап көріңіз