Өлең, жыр, ақындар

Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1509
Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп,
Бұзық болып жүргенім жоқ жең түріп.
Гүлнар киген қара көйлек үстімде,
Қара шашым қара желге серпіліп.
Қара түннен кейін ақ таң ағарған,
Қара көзден сонда тамшы жоғалған.
Қара өлеңге ханзадамдай табынам,
Бірақ менде қара арман жоқ, ақ арман.
Қара қарға қарқылдайды өктем бе,
Қара ағаштың гүлін жұтып көктемде.
Қара суық қалшылдатса бойымды
Сені ойлар ем ақ ұлпа қар өпкенде.
Қара қазақ қалың елмін, жекемін,
Білем елге ақын жақын екенін.
Ақ төсекте ақ үмітке берілем,
Қара жер бірақ мәңгі мекенім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы

  • 0
  • 0

Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тел өстім?!
Ажал – аңның кеберсіген маңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.

Толық

Кешір

  • 0
  • 0

Кешір,
Кінәласаң өзің біл.
Несін?!
Жылуыңды сезіндім

Толық

Сен жоқсың

  • 0
  • 0

Жоқсың сен
Алаңда, көшеде,
Жанымда жоқсың сен
Бәлкім, шын көксің сен.

Толық

Қарап көріңіз