Өлең, жыр, ақындар

Әкеме хат

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 7424
Айып етпе, есіме алам бүгін,
Өтті ғой ерке, тентек балаң күнім,
Асауға бас білмейтін құрық салып,
Арқалатты бір үйдің тәмам жүгін.
Бір жақсылық күтумен алыс күннен,
Зымыраған уақытпен жарыстым мен.
Көре алмайды кей күншіл күлкімді де,
Көрмеп ем бақ таласып әлі ешкіммен.
Үстінде жүріп келем Ана — жердің,
Балалық, қай–қайларда қала бердің.
Өшірсе де отымды өршеленем,
Келеді, әке, ұдайы жана бергім!
* * *
Үйде ме едің, жан көке–ау, түзде ме едің,
Сағыныш тамшыларын тізбеледім.
Үйреттің гүл біткенді мәпелеуге,
Үзе көрме, жан ботам, үзбе дедің.
Жүрексінсем сақадай үйіріп тым,
Түйдіріп жал-құйрығын жүйріктің.
Ойна дедің жалында, баурында емес,
Сол сөздің кештеу барып сырын ұқтым.
* * *
Жуылды он сегізде жаспен жаным,
Садаға деуші едің ғой бас пен малың
Төніп келген қара құс іліп кетті,
Өмірдің аттатпай-ақ баспалдағын.
Өткен күн өзегіме жара салдың,
Қайсы ісінді теріс деп таласа алдым.
Көрінуші ең көзіме биік болып,
Қайғыдан, әке, сонда аласардың.
Аласардың тағдырдың қорлауына,
Аласардың туған ай толмауына.
Хатпенен мазаласам кешіре гөр,
Бұл да бір өткен күннің толғауы да.
Ойласам жастығымды жанады ішім,
Өмір–ай, қуанышы — көл, азабы — шың.
Заңы екен ғой тағдырдың түсінемін,
Толғанып өту деген балаң үшін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талма түс

  • 0
  • 0

Талма түс.
Күннің көзі неғылған өртең еді,
Жер тарпиды шопанның кертөбелі.
Жылқы құлап суатқа бара жатыр,

Толық

Таңсәрі

  • 0
  • 0

Өрмелеп сұлу таудың өр төсіне,
Арайын төгіп бұлттың өркешіне.
Дөңгелеп көк жиектен күн келеді,
Ұқсап бір бұл әлемнің еркесіне.

Толық

Қыр қызғалдағы

  • 0
  • 0

Түн еді ол — қыз көзін ілмеген,
Жұлдыздар жымиып күлмеген.
Түн еді ол табиғат дүлейің
Дүниеде не барын білмеген.

Толық

Қарап көріңіз