Өлең, жыр, ақындар

Ата мекен

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1062
"Жүрек" таудың тереңінен,
Қайнап ағып бұлақ жатыр.
Бейне бұрым дер едім мен
Құз төсінен құлап жатыр.
Сырға толы мөлдіреген,
Жанары ма ғашық жардың.
Таусылмайтын ол бір өлең,
Ол айнасы ғасырлардың.
Жылдар қанша суысыпты
Ол қалпында бап-баяғы.
Бабам қолмен су ішіпті
Ұмыт қалып сап таяғы.
Жалаң аяқ табандардың
Қара таста таңбасы бар.
Арман еткен бабамдардың
Онда өмір жалғасы бар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән шарбаты

  • 0
  • 0

Отыр, достым, жыр жазайық,
Ән төгіп бір көмейден.
Қара шашың мүлде азайып,
Ақ талдары көбейген.

Толық

Түндер

  • 0
  • 0

Түндер, түндер,
Ұйықтаумен бос өтпеген,
Арманым көп ұмтылсам да жетпеген.
Ойсыздарды бұл өмірде жоқ дер ем,

Толық

Жалғыз тамшымын

  • 0
  • 0

Қара бұлттан тамған жалғыз тамшымын,
Өлең нем, мен оған бір жалшымын.
Керек жанға самал желдей жұмсақтық,
Керегі жоқ, осып түсер қамшының.

Толық

Қарап көріңіз