Өлең, жыр, ақындар

Ақ қайыңдар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2632
Ақ қайыңдар алқаптарды алқымдап,
Кешкі арай жатыр шынды алтындап.
Самал желмен желпінеді тау тұтас,
Бой жазып бір таза ауада салқындап.
Шыршалар түр сүр жебедей шаншылып,
Мың сан құсты жақсылыққа жаршы ғып.
Қалай сыйған табиғаттың бойына,
Мұншалықты сұлулық пен әншілік.
О, табиғат, бар ма саған таласым,
Кейде мүлгіп ұзақ ойға қаласың.
Кейде сен бір ғажап жыршы анасың,
Әнмен тербеп әлдилеген баласын.
Маңдайыңды таңғы самал сүйіп кеп,
Жатырсың ғой кілең мақпал киіп тек.
Көрген сайын Алатауым, асқарым,
Қаламын бір өзіндей боп биіктеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыздар-ай

  • 0
  • 0

Кешегі қайран қыздар!
Қос бұрымды,
Толқындап қос бұрымы тосты кімді,
Жүрсем де өздеріңнен мен алыста,

Толық

Табанға жылы тиді суық қарың

  • 0
  • 0

Ақынды азапты ойлар тыншытқан ба,
Ризамын,
Көзімнен жас ыршытсаң да.
Жүректі шайып таңның шуағымен,

Толық

Өзен

  • 0
  • 0

Ертемен өзен бойын жағаладым,
Өрекпіп ұн қатады маған ағын.
Сүйсіндім ерлігіне толқындардың
Дарияның соғып жатқан жағалауын.

Толық

Қарап көріңіз