Өлең, жыр, ақындар

Ұйқыдан теңіз оянып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1967
Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.
Жаздың жайлы бір түні еді,
Теңіздің үсті мұнартқан.
Құздарға бұлт кеп түнеді,
Қашаннан жаны құмартқан.
Жаздың бір жайлы ертеңі,
Шығыс жақ нұрға бөленген.
Далаңыз ғажап ертегі,
Жаралған бейне өлеңнен.
Ұйқыдан теңіз оянып,
Бусанып тұрып керілді:
Арайға беті боялып,
Жағалау шыққа көмілді.
Қоян-қолтық алысып,
Мәз болып қалды жадырап.
Жағадан жұлқып қалысып,
Шуласып кетті жамырап.
Жай тауып жаның қалатын,
Не жетсін кешкі сейілге.
Көлбете жайып қанатын
Жартастар қалды кейінде.
Келемін жылжып ілгері,
Толқынмен ойнап сұр қайық.
Қалғандай артта жыр легі,
Шығарып салып мұңайып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткел ме едің

  • 0
  • 0

Өмірден болмаса да көп көргенім,
Қаншама қиындықты өткермедім.
Құлап түссе тауды да көтеретін,
Жүрегім, қырық жамау өткел ме едің,

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Түн.
Мен ғана ояу, сергекпін,
Ойлар мені мазалайды тербеп тым.
Түсінем ғой заңдарын бұл өмірдің,

Толық

Өзің едің

  • 0
  • 0

Өзің едің өмірдегі бір теңім,
Әр кеудеге түней бермес жыр тегін.
Көңіл дымқыл,
Күн көзіне құрғатып,

Толық

Қарап көріңіз