Кей кезде
- 0
- 0
Жаным менің жас шағымдай түлейді,
Жасағаннан жалынды оттар тілейді.
Шығар күннен сөнбес шырақ сұрайды,
Батар күннен өлмес мұрат сұрайды.
Шың мен теңіз
Граниттен қалап тасын,Жылтылдата мұнарасын
Көтердік біз Ленин шыңын биікке.
Жарқырайды күн төбеден,
Бұлт аса алмай, шөкті төмен,
Жатыр теңіз шыдай алмай күйікке.
Тынбайды ол - ысқырады
Тулайды ол - ышқынады
Атылады кеудесіне асқардың.
Бірде ыңыранып жаралы аңдай,
Ұлып бірде аш қасқырдай –
Жұтқысы бар жұлдыздарын аспанның.
Астында оның жатыр дажал,
Бұрқырайды бетінде ажал –
Дүниені бір құшағына алмақшы;
Қандырғанша өз құмарын,
Сорып қанын, алып жанын,
Мұздай суық табытына салмақшы.
Тәңірісіндей бар құдіреттің
Тірегіндей жер мен көктің –
Алдымда тұр биік шыңы
Лениннің Жалтылдайды төбесінде,
Жаңа шұғыла қосып күнге
Жалын атқан жанды туы өмірдің.
Тентек теңіз, ысқыр, шула,
Мейлің жындан, мейлің тула,
Мызғымайды, алдында шың тұрады!
Граниттің соққан жарын –
Күйретіліп толқындарың,
Темір топшың омырыла сынады!
1948
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Ғани монологы
- 0
- 0
– Революция от пен оқтан жаралған
«Ғани!» деді, атымды атап шақырды.
Түстім келіп күркіреген майданға –
Зор майданға - қан майданға ақырғы.
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Каусар
Өте керемет -
Ок
Ок -
Әсел Айша
Өте ақылдымыз -
Динара
Шынымен де әдемі мектеп екен
Бекзат
Әбділдә Тәжібаевтың Шың мен теңіз өлеңі керемет