Өлең, жыр, ақындар

Қарлығаш пен қабан

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4183
Қияқтай сүйір қанатын,
Қиғаштап жайып қанатын,
Қарлығаш жетіп ұясына,
Жем әкелсе баласына,
Байқап қалды қабанды.
Үйді тіреген бағанды
— Қуалай қазып үңгіп,
Жатыр екен ін ғып...
Қарлығаш қатты састы да;
— Құлатқаның жақсы ма ?
Бағанның басында,
Ұя барын қасында
Көптен бері білесің,
Достығың ба, қастығың ба?
Айтқаны - ақ сол қабанға:
— Ұя керек маған да!
Дегеннен басқа оған,
Түк айтпады қабан.
Көлгірси күліп өзі үшін,
Құшағын жайып дос болар.
Қапысын тапса өзге үшін
Ор қазатын сондайлар.
Айналаңда әлі бар.
Дос кім, қас кім ?
Танып ал!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шолақбай

  • 0
  • 0

Аты шулы Шолақбай,
Бұрқырап жүр таң атпай.
Қырықтың" күші құтыртып,
Жан-жағына қаратпай.

Толық

Байланысшылардың құлағына "күміс сырға"

  • 0
  • 0

Әлде біреумен танысқың келсе,
Сөзбен біреуді шанышқың келсе,
Эфир үстінде сөгіс есітіп,
Көрмей - білмей алысқың келсе:

Толық

Быт көбейді,сыт көбейді

  • 0
  • 0

Жексенбі күн Шиеліге —
Баруға атты, түйелі де,
Арба жеккен келіншек те,
Жалқау, қырсау, еріншек те,

Толық

Қарап көріңіз