Өлең, жыр, ақындар

Кененнің Нүрила мен Үмбеталыға айтқаны

  • 09.04.2019
  • 0
  • 1
  • 1088
К е н е н:
Бір сөзге тиянақты болмай палуан,
Имендің бе ізденген өнерпаздан.
Неге састың сөзіңнен, неге адастың,
Қажығандай қайқаңдап Нұриладан?
Ел ақынын қомсынып Бармақ отыр,
Бұйрық айтып біреуге арнап отыр.
Жұлындырып ежелден отыратын,
Мұның өзі қыршаңқы түйе - қотыр.
Атағымды жоймаймын атым барда,
Жұртқа Кенен қадірлі нарқым барда.
Әнші басқа, әр түрлі ақын басқа,
Менің мұндай жарысқа мәнім бар ма?
Аты шулы ақын ғой жөні басқа,
Қайран салса өтетін қара тасқа.
Шапырашты дегенге шыдай алмай,
Дайындалып өзі отыр бір шайқасқа.
Безеп қапсың қолыңа домбыраңды,
Болмағанды болымды болдырады.
Қима сөздің қисынын табушы едің,
Қамданбасаң бола ма, Үмбеталы!



Пікірлер (1)

Аяулым

жаксы

Пікір қалдырыңыз

Жамбыл-жыр

  • 0
  • 0

Жамбылды Жамбыл десем, кім білмейді,
Өлеңнің ордасына кім кірмейді.
Елу жыл ертіп жүрген ардақты ата,
Домбыраң құлағымда күмбірлейді.

Толық

Жамбыл тойы

  • 0
  • 0

Күнде той, күнде қызық Жамбыл ауылы,
Жаңғыртты ән менен күй Алатауды.
Тоқсанда торқа киіп, жорға мінді,
Партия мен үкімет алып қаулы.

Толық

Кенжеқожа мен Кенен айтысы

  • 0
  • 0

Арғы атам Мәделі мен Майлы қожа,
Ғылым мен өнерге асқан сайлы қожа.
Қазыны, қарта менен сары қымызды,
Қонаққа соятұғын тайды қожа.

Толық

Қарап көріңіз