Табиғат және мен
- 0
- 1
Табиғаттан қол үзу де — бір қайғы.
Күйбең тірлік қызығыңды ұрлайды,
Банкеттегі хрустальдің сыңғыры
Жапырақтың сыбдырына тұрмайды.
Жұртқа жырмен ұнаған
Жұртқа жырмен ұнағанАйналайын көкем-ау,
Жел сөзіңе бұл адам
Жалықпайды екен-ау!
Жұмысыңды қойдырып.
Жеңді бізді құмарлық.
Кешті тостпен тойдырып,
Коньякқа суардық.
Қыза-қыза
Түймені
Түйедей ғып өсіріп,
Көңілдерді биледі
Көбік шашқан есірік.
Ғұмырына жетерлік
Жел сөз қашан сарқылмақ!
Басына үйді көтеріп,
Күлді достар қарқылдап.
Қасиетсіз күн кешкен
Ердің құны кеми ме?!
Желпілдеген сол кештен
Жүдеп қайттым мен үйге.
Ұмытса адам
Ойға алған
Жұмыс пенен парызды,
Бидайсыз құр айналған
Жел диірмені тәрізді.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Алысқан ауыздықпен өлең бір ат
- 0
- 0
Алысқан ауыздықпен өлең бір ат.
Өлеңде болған емес төмен мұрат.
Көңілім бұрынғыдан ұшқырланып,
Шау тартып бара жатыр денем бірақ.
Қарлы жаңбыр алағай да бұлағай
- 0
- 0
Қарлы жаңбыр алағай да бұлағай,
Сол жаңбырдан тұрған кезде құламай.
Жарқ-жұрқ еткен шалғысымен шабыттың
Жыр егінін орып алды ұлы Абай.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алма
Супер! -
Шах777
зор өлең екен -
Шаттық
Өте күшті -
Айназ92
Өте күшті
Сабит Саида Алибекқызы
Маған бұл өлеңдердің барлығы ұнады