Өлең, жыр, ақындар

Операция үстінде

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2810
Қалғаны ма ғұмыр бітіп,
Жыр бітіп!
Зембіл-арба алып келді зырғытып.
Кесіп алып тастаймыз деп дертіңді
Хирург пен ассисенттер тұр күтіп.
Ауру, сірә, асқыныпты,
Өршіпті.
Шытпаушы еді,
Қабағын сәл ер шытты.
Новокаин,
Қайшы,
Пышақ,
Ине-жіп,
Менің суық маңдайымды тершітті.
Шыныменен біткені ме жол құны!
Батты жұртқа ажарымның солғыны.
Өмір жайлы ойлаушы едім бұрын да,
Одан бетер көп ойландым сол күні!
Кімсің өзі:
Адамбысың!
Малмысың!!
Қандай-қандай ұмытпастай қалды ісің?!
Осындайда түседі екен есіңе
Елден алған қарғысың мен алғысың.
Ұмытқан жоқ,
Ұмытқан жоқ бақ бірақ.
Ауызыма су тамызды ақ мұрат.
Менің үшін
Ар-ұжданның пышағы
Хирургтық пышағынан қаттырақ!
Туыс мұңды,
Бала мұңды,
Жар мұңды.
Көз алдыма елестетіп әркімді,
Сәл талықсып кетсем керек,
Хирург
Жібек жіппен тігіп жатты қарнымды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауырдың ба?

  • 0
  • 0

Ауырдың ба?—
Ыңқылдайсың,
Сарнайсың.
Ашындың ба?—

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Жеңешемнің баяғы
Жаратпаймын тарлығын.
Шкафқа сап қояды
Қант-секердің барлығын.

Толық

Арманына жеткен ауыл

  • 0
  • 0

Таң қалмайсың заманға енді қайтіп!
Ақиқат боп аңызың келді қайтып.
Ауыл шалы бүгінде отырады
Америка жайында әңгіме айтып.

Толық

Қарап көріңіз