Өлең, жыр, ақындар

Ой мен тыныштық

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2918
Желпілдемей, желікпей
Жағдайымды сезе ғой.
Оқтан қашқан еліктей
Айқай-шудан безеді ой.
Келеді ылғи именіп
Көршілерім, туысым.
Басып қоям үйдегі
Телефонның дыбысын.
Бұлдаудайын бұлдаймын
Қазақ күйін, батырым.
Бірақ оны тыңдаймын
Қойып қойып ақырын.
Дүрілдеген қыратта
Тракторға өш емен.
Қыдырамын бірақ та
Машинасыз көшемен.
Жаңғырығып байтағы,
Жаһан үркіп кетердей,
Айтарымды айтамын
Дауысымды көтермей.
Сәби жырға мақтадай
Керек майда алақан.
Тыныштықта тек қана
Басады ой балапан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәрі бұлбұл

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте махаббат пен от егіз.
Бірақ оны түсінбей ғой өтеміз.
Алпысында,
Жетпісінің өзінде

Толық

Шығар

  • 1
  • 3

Құздағы қар кетті дейміз,
Ол - көктем келгені шығар.
Нажағай жарқ етті дейміз,
Ол — оның өлгені шығар.

Толық

«Сүйікті» пән

  • 0
  • 0

Түртіп қалдым Майқанды,
Майқан маған қарады.
— Әй, сен осы қай пәнді
Сүйесің?— деп сұрадым.

Толық

Қарап көріңіз