Өлең, жыр, ақындар

Көк дауылмен жағаласып кемеміз

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4052
Көк дауылмен жағаласып кемеміз,
Көк мұхитта қақпақыл боп келеміз.
О жасаған!
Өстіп жүріп бір күні
Өлеміз-ау,
Өлеміз-ау,
Өлеміз!
Кейбірулер соны неге ұқпайды!
Қадалады жүрегіме мық-қайғы.
Мен де өлемін,
Менің бірақ есімім
Жазушылар тізімінен шықпайды!
Пендемін ғой,
Тау болсам да шөгер ем,
Гүлдей солам,
Бірақ қайта көгерем:
Тірілердің көзіне оттай басылар
Талай-талай немерем мен шөберем.
Өліп-өшкен ғашық жігіт
Күніне
Мендік көзбен қарар сүйген гүліне.
Мен болмаспын,
Бірақ сөзім оралар
Сайрап тұрған шешендердің тіліне.
Жүрек неге,
Өкпе неге алқынды?!
Қимайды ма өте шыққан бал күнді?
Әдемі әзіл бір кездері мен айтқан
Әлі талай ду күлдірер халқымды.
Амал қанша!
Татар дәмің таусылды.
Қабірстан құшағымен қаусырды...
Жоқ! Өлмеймін!
Елім әлі естиді
Лентаға жазып алған даусымды!
Кейбір жырым дән ұшырып қырманда,
Кейбір жырым бақташы боп жүр маңда.
Жоқ! Өлмеймін!
Правом жоқ өлуге
Сөз сыйлайтын халқым аман тұрғанда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтатын сыр

  • 0
  • 1

Айтатын сыр,
Жазатын жыр көп менде.
Шалқып жүріп байқамаппын көктемде.
Шаншу болып қадалған оқ сөздерден

Толық

Өркештер асқақтап

  • 0
  • 0

Өркештер асқақтап,
Арқаға қонжиды:
Нар менен қоспақтар
Жаз бойы қом жиды.

Толық

Түлеген түз

  • 0
  • 0

Бір кездегі аспанның алып тоны —
Бұйра-бұйра ақ бұлттар қалыпты оңып.
Мен кеткенде жол еді бұраң-бұраң,
Сым темірдей түзетіп алыпты оны.

Толық

Қарап көріңіз