Босаттым ішімдегі бір адамды
Босаттым ішімдегі бір адамды,
Кешірдім кінәларды, күнәларды,
Сөйтті де өмір мұңнан бір тазарды,
Сөйтті де көңіл кірден бір ағарды...
Босаттым ішімдегі бір адамды,
Кешірдім кінәларды, күнәларды,
Сөйтті де өмір мұңнан бір тазарды,
Сөйтті де көңіл кірден бір ағарды...
Мендегі жалғыздық - бітпейтін жалғыздық,
Біткенше қан-сорам...
Ешкімнен ештеңе күтпейтін жалғыздық -
Күтуден шаршаған.
Мен ауылдан кеткелі көп жыл өткен...
Қарсы алар ма жатсынбай жол гүл еккен?
Арман қуған көңілмен аттанып ем,
Қайтып келдім сол көңіл, сол жүрекпен!
Жазылмастан қалды іште қаншама өлең,
Өткен күннен белгі боп қалса деп ем...
Бәлкім, кейін, дәм-тұзым таусылғанда,
Бір шумақ жыр жазуды аңсап өлем...
Қоштасу үшін бір кездесейік,
Бір тілдесейік соңғы рет.
Қап-қара Түнге Күнді іздесейік,
Ойлап жүр Ол да сөнді деп.
Бара алмаған жолдар бар, барғым келер,
Тама алмаған жанарда жаңбыр да өлер…
Адамдар көп, байқаймын, айналамда —
Амандықтан аспайды әңгімелер…
«Сізге» айналып кеткелі «Сен» дейтінім,
Өлең болып барамын өң-кейпі – мұң…
Махаббатты сол шығар, жырлайтыным,
Махаббатқа сол шығар, сенбейтінім…
Таңғы шай.
Таныс дәм алғыздық.
Тек үнсіз ішеміз.
Сендегі мұң менен мендегі жалғыздық
Дұрыс қой сенің кетіп қалғаның,
Мендегі бұлдыр Әлемнен!
Кембағал еді, кетік-ті арманым,
Сен келмей тұрып, әуелден…
Биыл қыс – басқа қыстан салқынырақ,
Жүргем жоқ тұтас әлем шалқып, ұнап.
Біреу кеп, бір-ақ сәттік сезім сыйлап,
Өзімен кеткен сынды артығын ап…
Сорқұдыққа көшіңді қондырмағын,
Қонар болсаң татасың сордың дәмін.
Сол ертегі ішінде мен де болғам,
Сонда жүріп көзіммен көрдім бәрін.
Мұнда келсем, өлең-жыр туады не,
Аңыздары тасымен куәлі де.
Уәліні сағынам бала күнгі,
Сағынардай не бар сол Уәліде?
Шақырғандай шыңдардың тұйғын-дәмі,
Қыл қалам-ай, жанға сән құйдың-дағы,
Көзімді арбап барады мына жерде,
Портреттің қимылсыз қимылдары.
Арман қуып жүр әлі бағы аздар да,
Тату таулар таңқалып араздарға.
Өлең болып көшеді біздің арман,
Сүйегі сықырлаған қағаздарға.
Бұл заманға іліккенбіз шаршап кеп,
Армандарды асырадық ән сап-бек.
Сан ғасырлар сахарада жүрдік біз,
Қасқырдан да ақылдырақ болсақ деп.
Дауыл тынды. Айқай-шудан түк қалмай,
Ағаштар тұр төбелестен шыққандай.
Дауыл тынды, қары қалды ақ бұйра,
Жерде жатқан бұлттардай.
Қарай да қарай гүлдер де өскен,
Үмітсіз жерге үмітпен.
Бұл дүниядан пірлер де көшкен,
Тас шайнап таңдай жібіткен.
Жылдар мынау – жасыңды санай келген.
Күндер мынау – боз қырау самай берген,
Көңіл мынау – жастық шақ келер ме деп,
Жүз бұрылып артына қарай берген.
Анау қырдан көшетін құм аттанып,
Әуені естілетін шұбап барып.
Жер бетінде әлі де ән жоқ кезде,
Тастардың ән салғаны сияқтанып.
Қиылыстар мен құйылыстардың кезеңі,
Цифрлар бізді көрмей тұрып-ақ сезеді.
Жапырағымен желпіген болып жанымды,
Ормандар менің ой-қиялымды кезеді.
Қатулансам, Шыңғысхандай қатал ем...
Ата мұңға батады ендi баталы ер.
Бiр қыз көрiп күзгi аспандай бүлiнген
Ғұмырыма болып алдым қапагер.
Шаштағы бүкіл əрекет
Сиреуменен бітеді.
Патшалық деген бəлекет
Күйреумен барып бітеді.
Жігітке жиырма деп қараған кім?
Жігіт емес бəрі шаш тарағанның.
Туған күні тумайды ер,
Туады ол
Білмейміз өлгендерді,
Бір белгі қалмаған соң;
Айтпаймыз сөнгендерді,
Алаулап жанбаған соң.
Жүрегімнің назары бір аруда,
Ол арудың жүрегі басқа жанда.
Амал жоқ жүрегімді бұйыра алмай,
Ала алмаймын өзіңнен бас тарта да.
Неше заман бар мұнда,
Қилы тарих, тағдыр да.
Жинақтаған барлығын,
Ұлттық музей – алдыңда.
Араласаң аз-ақ күн,
Көз жеткізбес заңғарлар.
Даласында қазақтың,
Иір-қиыр жолдар бар.
Тұр мұғалім «күшінде»,
Сұрақ қояр кез келді:
– Айтыңдаршы, ішінде,
«П» әрпі бар сөздерді.
Кірпігімізге асылған қоңыраулар зарында,
Айтылмаған сөздердің өлімінде өксіген,
Һәм сол сөздің толқынды кеңістігі ішінде,
Балшық кешкен атымен рыцарь бағыт түзейді.
Көбелек жегілген күймеге айналу,
Желіккен желдің де арманы.
Есімнен адаса еске алдым мен оны.
Түйсіктің түбінде гүлдерде ой һəм алғаш,
-Сәлеметсіз бе!
-Сәлемет болсын, кім едің?
-Жарнама жайлы, өзіме жүрек іздедім.
Беремін депсіз, жақсы бір жанға ақысыз.
Жусан иісі аңқыған ауылға барам,
Қалада емес бауырым ауылда қалам.
Көк майсасын ауылдың бәрін сағындым,
Көк шалғанға аунайын ауылда болам.
Абай десем тебіренер ұлы далам ,
Көңілімде әр кезде болар алаң.
Абайды құрметтейді ата-анам,
Өлеңдерін сүйіп оқыр мен бір балаң.
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі