Өлең, жыр, ақындар


Белін берік байлаған,
Босағадан жай алған.
Лас, қоқыр, шаң-тозаң,
Қосақтап бәрін айдаған.

Сыпырғыш



Жақсы жерде жүреді,
Жаман жерде жатады.

Сыпырғыш



Жалпақ бетті батыр,
Белін буып жатыр.

Сыпырғыш



Қараңғы үйде белін буған бек жатыр.

Сыпырғыш



Мен көрдім бір теңізден темір қайық,
Әр пенде сол қайықты көруі лайық.
Үстіне түндігі жоқ үйді тігіп,
Кетеді риза болып барша халық.

Поднос, дастархан



Дәмді-дәмді тағамдарды жинайды,
Қонақтарды көңілдене сыйлайды.

Дастархан



Кiрге суда кезiгедi,
Сүйкенем деп езiледi.

Сабын



Кiр киiмдi қалайды,
Өзi кiрдi жалайды.
Суға түссе шомылып,
Дақты жояр талайғы.

Сабын



Сүрткен киiмi тазарып,
Өзi қалды тым арып.

Сабын



Алақанымен
Үй iшiн аялайды,
Бiрақ,
Кiр-қоқысты аямайды.

Сыпырғыш



Кiр-қоқысты сүймейдi,
Сыртқа қуып сүйрейдi.

Сыпырғыш



Едендi кеп жаласа;
Қалдырмас ол түгiндi.
Аузына таласа
Бар қиқым жүгiндi,
Тазалауы тамаша,
Кiлем мен алаша,
Жайнайды қараса.

Шаңсорғыш



Iшi салқын, мұзы бар,
Күнкей қашқан қой сынды,
Жылыда тез бұзылар,
Барша тағам тығылар.

Тоңазытқыш



Басы жұқа,
Тың күшi бар.
Сабы ұзын,
Ұңғысы бар.
Топырақты уыстап ап,
Лақтырады қуыс табақ.

Кетпен



Сабы – таяқ,
Басы – қалақ.
Ұшын жүрер,
Жерге қадап.

Күрек



Көз алдыңа жайнаған,
Түсi судан аумаған.
Тегiс перде керiледi,
Бiрақ бәрi көрiнедi.

Әйнек



Мөлдiр мұз арқылы,
Нұр төгiп күн тұрар.
Кең бөлме әр күнi,
Тазарып құлпырар.

Терезе



Күн нұрына қарық қып,
Үйдi тұрар жарық қып.

Терезе



Төрт аяғы, арқасы бар,
Жалпақ жайлы ортасы бар.
Ең алдына кiсiнi алып,
Сынайды ылғи күшiн анық.

Орындық



Қос рельстiң арасын,
Қоссам егер белдеулеп,
Биiкке өрлеп барасың.

Саты