Суда жаралады,
Суда жоғалады.
Қасқанасы қылтылдап,
Көз қарасы жылтылдап.
Ұзын-ұзын ұз келер,
Ұзын бойлы қыз келер.
Дедектейді, зырлайды,
Артқа мойын бұрмайды.
Күлің, күлің, күлің ат,
Күліп өтті, көрдің бе?
Көлеңкесін көрсетпей
Жүріп өтті, көрдің бе?
Өркешіне мұз артқан,
Шудасынан су аққан,
Мынау неткен қара нар,
Күншіліктен мұратқан?
Аппақ жолға қараймыз тамсанып,
Сүтін төгіп кеткен кім, жол салып?
Жеті ағам жерге түспейді.
Мен тұрып бір таяқты қолыма алдым,
Ішіне қошқыл қызыл бояу салдым.
Қызарып сол бояудан шыққан таяқ,
Ұрғанда созылады қайран қалдым.
Әне барды өзі,
Көрінбейді ізі.
Ақ сиыр тұрып кетер,
Қара сиыр жатып қалар.
Төгілген жерге ақ моншақ,
Ғайып болды сол шақта-ақ.
Қыс жатады, жаз тұрады,
Жоқ болса да қол-аяқ қаз тұрады.
Қуып едім мойын бұрмады,
Ұстайын деп едім қолға тұрмады.
Өнері жоқ, қолы жоқ,
Сурет салуды біледі.
Кетпейді қасымнан
Сипайды шашымнан.
Желпиді, өбеді,
Бетіме төнеді.
Емес ол жырақта
Көрінбес бірақ та.
Ауыл сыртында сайда,
Жатыр үлкен айна.
Ақ жылан аяғы да, көзі де жоқ,
Сөйлеген не бір ауыз сөзі де жоқ,
Тоқтамай қысы-жазы жүре берер,
Бір сәтке аялдайтын жері де жоқ.
Аспанға ұшар бу болып,
Жерге қайтар су болып.
Көзі жасты,
Тұра қашты.
Тақиям толы сөк,
Ерте тұрсам дым да жоқ.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі