Өлең, жыр, ақындар


Жез күркенің ішінде
Қара құлын кісінер.

Қоңырау



Күмiс алмұрт тiлi бар,
Сыңғырлаған үнi бар.
Шақыратын бiлiмге,
Сағаты бар, күнi бар.

Қоңырау



Бар ойынды жиямын,
Ақ қағазға құямын.

Сия



Тiл жоқ өзiнде,
Сөзi бар iзiнде.

Қаламсап



Ойларынды аңсаған,
Асыл сөздi ақ алаңға,
Түсiруден шаршаған,
Мен емеспiн әмәнда.

Қалам



Қысқа таяқ дiңi бар,
Шиырлаған iзiнде
Сайрап тұрар тiлi бар.

Қарындаш



Қабы сояу,
Дiнi – бояу.

Қарындаш



Кiшкене құдықтан,
Найза ұшты шыбығым,
Су iшiп құныққан.

Сиясауыт



Ұшымен қазық
Тор көздi жазық.
Үстiне өттiм,
Асыл сөз жазып

Дәптер



Бiлiмнiң дәнiн тередi,
Балаға тәлiм бередi.

Ұстаз



Шәкiртке жанашыр,
Мейiрман кiм, жаны асыл?

Ұстаз



Шұқшитқан кеп әуелі,
Сені әрбір әріпке.
Суреттері әдемі,
Бұл қай кітап?

Әліппе



Жазу жазып жалықпаған,
Жаза-жаза арықтаған.

Бор



Жіп-жіңішке денесі,
Ортасында шегесі.

Қарындаш



Бiлiмнiң жол басшысы,
Шәкiрттiң қолбасшысы.

Мұғалім



Бiлiмнен мол сый-асы,
Балғындардың ұясы.

Мектеп



Тазалап ақ қағаз жүзін,
Жоқ етер қарындаш ізін.

Өшіргіш



Жақсыменен тең көрген,
Ата-ана да жөн көрген.
Орындықпын төңкерген.

Төрттік



Жалғас жатқан қос шеңбер,
Бүйірінде қақпасы.
Көрсең де оны дос сендер,
Жақсы, жаман ортасы.

Үштік



Жалқаумен бір жүретін,
Құдды қармақ ілетін.
Жоламайды зерекке,
Сабақтарын білетін.

Екілік