Өлең, жыр, ақындар


Алдында бір нәрсе әкеп берсе, тегі
Оңын сол, солын оң ғып көрсетеді.

Айна



Құдай шебер ме,
Құрқылтай шебер ме?

Ұя



Екі рет туады,
Бір рет өледі.

Құс



Бір керуен аттанады Шам шәріне,
Алыс жол алты айлық хан шәріне.
Қош айтып, қоғалы көл, қом суларға,
Созады ащы даусын таң сәріде.

Жыл құсы



Қамысы қара көлдің бунақ-бунақ,
Жел есер қара көлден тулап-тулап.
Мысырға ұзатылған апаларың
Төркіндеп келе жатыр улап-шулап.

Туған жеріне қайтқан жыл құсы



Судан шықпас,
Су жұқпас.

Қаз бен үйрек



Шелектеп құйсаң да, су жұқпас.

Үйрек



Күні-түні тіл қатпай,
Қол шалғыны өкшелеп.
Шапқан шөпті құрғатпай,
Жинайды ол дестелеп.

Тырна



Сөйлесе, сөзді,
Айтса, ауызды,
Тынысы басқа,
Маңдайы қасқа.

Тоты құс



Таңертең тұр-тұрлайды,
Кешке жат деп жыр жырлайды.

Қораз



Кішкене ғана бойы бар,
Тамақта ғана ойы бар.
Тіршілік құрып жүреді
Шамасы аз жануар.

Сұңқар



Буда-буда, буда жүн,
Будаланған шуда жүн.
Сыпырып қойған сұр таспа,
Қоңыр шұнақ құнажын.

Тышқан



Жау келсе, қатты сасады,
Құйрығын тастай қашады.

Кесіртке



Шел басқан шыбық,
Кетті құмға сіңіп.

Жылан



Аттап болмас алтын қазық,
Ұстап болмас темір қазық.

Жылан



Инесі көп,
Тігуге икемі жоқ.

Кірпі



Тәнсіз, жансыз кім,
Қайда тұрады?

Судағы балық



Тауға шықса, жүгірген,
Таудан түссе, сүрінген.

Қоян



Ыржияды, күледі,
Басқан ізді біледі.
Таусылмайтын шабысы,
Жұртқа мәлім жүрісі.

Түлкі



Биік ала бағана,
Жайылып жүр далада.

Керік