Алғашқы махаббат
Сағынамын, алғашқым, өзіңді тек,
Өткен күндер жұқартты төзімді жеп.
Тағдыр сызған жазмышқа бағындық та,
Өмір сүрдік, амалсыз, сезім тежеп.
Сағынамын, алғашқым, өзіңді тек,
Өткен күндер жұқартты төзімді жеп.
Тағдыр сызған жазмышқа бағындық та,
Өмір сүрдік, амалсыз, сезім тежеп.
Екеуміздің арамызда үнсіздік,
Сен де маған қарайсың жәй жымиып,
Менде саған қарап тұрмын көз алмай,
Көзімді алсам, айырылып қалардай.
Жұлдыздан жарық жеткенше,
Сағынып үлгердім сені,
Жанымнан тұрып кеткенше,
Сағынып үлгердім сені,
Ауадан, гүлден,
күн менен түннен,
Білмеймін, неге қызғанам?
Желменен ұшқан жапырақтан да,
Ғашық болу...
Емес ол тасып-толу.
Қамкөңілдің дауасы—қасықтағы у.
«Көлеңкемді көмген жан өлмесін...» деп
Шын еді менің сені ұнатқаным,
Сезіміңді жүрекпен сұратқаным.
Аспандағы жұлдызым секілденіп,
Ұната берген сайын жырақтадың.
Қарындасым-ай қиылған,
Сыйладың маған тағы елес.
Бақытым маған бұйырған,
Сор болып келген бақ елес.
Япыр-ау, неткен жанар, неткен жанар?!
Өртейтін отқа айналып кеткен бе адам.
Түсірді-ау найзағайын жүрегіме,
Бұлттардай қақтығысып көк торлаған.
Үзілген жапырақ - қайыңның көз жасы,
Үмітсіз өкпек жел еңіреп боздашы.
Қоштасқан құстардың көз жасы-жаңбыр ма?
Қалқа қыз, күттіріп көңілді қалдырма.
Махаббатпен дүние есігі ашылған,
Ақша бұлт тұр асау шыңға асылған,
Таң шапағын шабыттана қарсы алдым,
Жүрегіммен жұмыртқадай аршылған.
Өзіңді ойлап қайғыдан езіліп ем.
Аласұрған күйімді сез үнімнен.
Аң-таң болып әлі күн шошимын мен
Сенің көктем күніндей сезіміңнен.
Сен қайда жүрсің?
Мені осынша сағындырып,
Жүрегімді лаулатып, жалын қылып.
Мен сені іздеп жүрмін
Арманым сен едің
Ардағым сен едің
Өзіңсіз өмірім көңілсіз деп едім
Көрмесем жабығып сарғайып сағынып
Махаббат жалған ба деп,
Қападар күйге енем мен.
Саған бір барған да – әлек,
Арманда – сүймегендер.
Тағдырымның артқа бұрсам кемесін,
Жағалаудай қол бұлғайды елесің.
Жүрегімде шымыр етіп ең алғаш,
Сезіміме сіңіп қалған жеке есім.
Көктем, көктем, көкірегіңе кіремін,
Қайта туғыз, қайта тірілт, айтпашы оны.
Бір өлім.
Егделіктен, қарттықтан да қорықпа,
Сен ғанасың, жүрегім, сен ғанасың,
Ерке шайыр иеңе таң қаласың.
Соны ғана қалайсың, соны ғана,
Жолатпайсың жаныма жан баласын.
Махаббатым қайда?
Ол жасыл ма, әлде, қара ма еді?!
Неге ұмытты қызғалдақ, қыр, дала мені?
Қасыма қос жанары боталаған елік келді,
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі