Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (8) Мақал-мәтелдер (1)

Көшер ме тұман серпіліп

Түнеріп түндей томсарған
Көшер ме тұман серпіле,
Аспанның асты нұр жайнап,
Күн кірер ме көркіне.

Толық

Тұманды көл

Тұманды көл, тұманды көл,
Тұманыңды жырлайын.
Түбіңдегі сырларыңды
Маған айтшы, тыңдайын.

Толық

Тұман

Қандай бақыт күн кешкен үйде тұрып,
Қобыз қосып кеудемде күйге тұнық
Қоналқыға бұйырған бір лифтіден,
Шығып келе жатамын сүйретіліп.

Толық

Тұманды кештің әуезі

Бауырымдап түскенде бұлттар шыңнан көксерек,
Бауырдағы қалаға ауыр тұман шөксе кеп.
Ауыр тұман шөксе кеп аударылып бөктерден,
Ауық-ауық дым бүріксе аусар ауа көк белден.

Толық

Көк тұман — алдыңдағы келер заман

Көк тұман — алдыңдағы келер заман,
Үмітті сәуле етіп көз көп қадалған.
Көп жылдар көп күнді айдап келе жатыр,
Сипат жоқ, сурет те жоқ, көзім талған.

Толық

Тұман

Мен тауларға, таулар маған құмартып,
Таудың үстін бұлттар қаптап, мұнартып.
Тартатынбыз тараған соң мектептен,
Жирен атқа ұсақ-түйек жүк артып.

Толық

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн

Тұнжыр ой, тұман, тұнжыр күн,
Еңсемді басып езеді.
Тұманнан туған бұл жырдың,
Көрінбес көзге өзегі.

Толық

Тұман

Тұман қалаға сұр перде жабады,
Көкжиекті де сездірмей жасырады.
Аспан әлемі жоғалып кеткендей,
Бұл да бір табиғат ғажабы.

Толық