Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (8) Мақал-мәтелдер (1) Ұлағатты сөздер (1)

Қаратау құшағында

Қақ жарып ен даланы, жолмен аңқып,
Ондаған машинаға өлең артып,
Қаратау, ққшағыңа кірдік сенің
Құйқылжып жыр боп тасып, ән боп шалқып.

Толық

Қаратау астындағы өзен

Таулары көп бұл қазақтың
Даласына орнатқан.
Қаратауға күн де жақын,
Жер де тегіс ол жатқан.

Толық

Қаратаулық қыршынның қазасында

Күздің түні.
Сөнген күнді бұлт үрлеп
Қайта жақпақ;
Мен қараймын күлкім кеп.

Толық

Қаратау

(Ғабит Мүсреповке)
«Басынан Қаратаудың көш келеді...»
Осы еді ата-баба ескі өлеңі.
Жатталып көне дала көкірегінде

Толық

Қаратаудағы петроглифтер*

Өткенің маған бұлыңғыр,
Сырыңды айт, бәрін маған айт.
Отыз бес ғасыр бұрынғы,
Ойран боп кеткен қаланы айт.

Толық

Армысың, алыстағы аяулы аулым

Армысың, алыстағы аяулы аулым,
Мен де кең дүниеде есен-саумын.
Тек қана, құрдастармен сайрандаған
Сағындым кербез төсін Қаратаудың.

Толық

Қаратау

Ұрпаққа мұра қылған баба қауым,
О, менің қара шаңырақ, дара отауым;
Шертетін шерлі күйім, шежірем сен,
Көне көз көпті көрген Қаратауым.

Толық

Қаратау

О, Қаратау! Бұлдыр-бұлдыр, бұлыңғыр,
Ойым – ақшам, кеудемде ауыр іңір жүр.
Тас көтеріп тамыр жеген түсіме,
Бабаларым ауық-ауық кіріп жүр.

Толық