Зиратта
Жамылып иығына түбіт шәлі,
Кетерде көше кездің қимай әлі.
Тыншып бір топырақта жатыр екен,
Келгенде зираттағы жанның бәрі.
Саумын, әзір, сәулетай,
Сағындым да жаздым хат.
— Жүргенім — Ертіс өзені,
Мінгенім — «Алтай» бұрахат.
Алып Алтай ананың
Ақ сүтіндей құт Ертіс,
Сен сұлусың тамаша,
Сені сұлу қып тұрған
Ақылдың аузын шарт байлап,
Қосылуға серт ойлап,
Бердік билік жүрекке.
Алдымызда асқар тұр,
Сүйеу қылып көңіліме,
Сүйдім сені өміріме.
Саған қояр сұрауым:
Сен де «сүйдім!» дедің бе?
Сүйгендіктен мен сені,
Ар азабын тарттым көп,
Не тартпадым сен үшін,
Болды өртеген отым көп.
Мінеки, бүгін кешке шығам жолға,
Бір жарым сөтке жүріп барам онда.
Бүрсігүні сағат сегіз осы уақта,
Сәулемнің алам сүйіп қолын қолға.
Аяздатып, мұздатып,
Жолға шықтым жолаушы.
Шыққаныммен бұл жолға,
Үйде қашан болам деп,
Еркетай қоңыр жел,
Еркеме соқсаң егерде,
Күрсінгендей сыбырла,
— Кімдікі десе, — үндеме...
«...Сор, сор, жаным, қаттырақ,
Қаны шықсын тамақтың.
Жаны шықсын қанымен.
Мынау аққу төсімнің,
Көңілім, неге алаңсың?
Айтшы маған кімің жоқ?
Өмір бай ғой, кітап көп,
Тұрақтарсың, табарсың...
Өмір қызық тәтті екен,
Онда қызық мол екен.
«Онда қызық жоқ екен,
Өмір деген сор екен», —
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі