Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (1714)

Үздік оқушы

Талап деген өскелең,
Оны дәйім ескерем.
Сондықтан да сабақты
Оқимын тек «беске» мен.

Толық

Албан мен Ерлан

Албан биыл алтыда,
Қара әділ қалпына:
Ережені құптайды,
Алға адым шықпайды.

Толық

Апта жатпа

Дүйсенбіде ойға қалдым,
Не істерімді ойлап алдым.
Сейсенбіде сайға бардым,
Шабындық жер сайлап алдым.

Толық

Көшіргіш пен өшіргіш

Өзге оқушы ойланып,
Шығарғанда есепті,
Көшіреді ол жайланып
Күтіп жатпай кезекті.

Толық

Айдана

Айналайын Айдана,
Жан емессің жай ғана.
Сенің нұрлы жүзіңмен
Теңеседі ай ғана.

Толық

Бұлт

Көрген сайын аспанда
Ала шарбы бұлтты,
Әжем түткен ақшамда
Елестетем түбітті.

Толық

Көлдер

Көлдер көктен керемет,
Қарасаң бір айнала.
Жерге қойған шегелеп
Ұқсайды алып айнаға.

Толық

Өзендер

Өзендерге қарасаң,
Ағып жатқан бұраңдай,
Ен далада орасан,
Жылжып жүрген жыландай.

Толық

Қаңбақ

Қырда өскен қаңбақты
Кім абайлап, аңдапты.
Көк кезінде қомақты,
Секілді бір алмақты.

Толық

Қайыңдар

Болсаң егер пайымдар,
Керемет-ау қайыңдар.
Қолаң шашы төгілген
Арудай боп көрінген.

Толық

Қамқор

Тоқ!
Тоқ!
Тоқылдақ
Тынбайды тоқылдап.

Толық

Еріншек

Төсекте керіліп жатты,
Жалқаулыққа беріліп.
Тіпті сағатқа қарау үшін,
Көзін ашуға ерініп..

Толық

Қармақ

Түкіріп бармаққа,
Құрт іліп қармаққа,
Тереңге лақтырдым,
Балықты қаптырдым.

Толық

Бақа

Көлдегі бір жәндік –
Бақылдаған бақа.
Айналасын ән қып,
Жатады күн бата

Толық

Кесіртке

Кесірткелер жорытса,
Жәндіктердің жүйрігі.
Өледі-ау деп қорықпа,
Қалса үзіліп құйрығы.

Толық

Жылан

Соншалықты алаңдар
Болмаса да зор тіпті,
Ерте кезде адамдар
Жыландардан қорқыпты.

Толық

Көкек

Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.

Толық

Алғашқы қар

Қар жауып тұр, алақай!
Тысқа жүгір, балақай.
Шаңғың болса, алып шық,
Қыр басына барып шық.

Толық

Жол басы

Бөпем алғаш тәй басып,
Тәй басқанда жай басып,
Жетекте деп жылады,
Сұрады,

Толық

Қолғап

Ойсыз бала оқыста
Атып ұрды қоқысқа
Киіп жүрген қолғабын:
«Енді суық болмайды,

Толық