Қаңлы Жүсіп пен Кете Жүсіпке
Аппазға, абайласаң, көз едіңдер,
Келісіп, кекиіспей, дегенін бер.
Екеуің екі жаққа ақырайсаң,
Ағаңды, әркім: "Қитар — гөзелім" — дер.
Қара қоңыз
Жер жүзін қара қоңыз қаптайды жаз,
Бір боққа қырық-елуден қонбайды аз.
Кетеді бірінікін бірі алып,
Еркелеп, енелеске еткендей наз.
Жолаушы мен дана
Жолығып бір жолаушы бір данаға:
– Жетемін, – деді, – қашан мен қалаға?.
– Барасың асықпасаң бір-ақ күнде,
Қонасың асықсаң бес екі араға.
Мұхаммет пайғамбар туралы хикая
Мұхаммет атты Мұрсалың,
Жас қалды ата-анадан.
Жабыр, жапа көп көріл,
Айлады раһлат панадан.
Шағала мен тасбақа
Бетінде айдын көлдің асыр салып,
Жүруші ед бір шағала аулап балық.
Қайраты — қолтықтағы қос қанаты,
Сермесе, желдей зулап, судай ағып.
Ләк-ләк пен шымшық
Сүлеймен сұлтан болып сүрді дәурен,
Есепсіз бар еді пәйкі пері, дәуден.
Мәжмұғы мақұлы қатты мұтыйғы айлап,
Оздырды қатарынан Қадыр Мәулен.
Соқыр мен ақсақ хикаясы
Бағдатта патша өткен Рашид-һарун,
Бақ орнап бағындырған жанның бәрін.
Шарттарын шариғаттың айлап бажай,
Сұлтан боп саясаттың құрған дарын,
Өгіз бен есек
Бір диқан келіп хазірет Сүлейменге,
— Арза бұл айтатұғын, – деді менде.
Үйретсең хайуанаттың тілін, тақсыр,
Болар ем кездескендей көңілім кенге.
Жарлы хикаясы
Жарлыны жаныңдай күт, тұтпа жарым,
Тартпайын десең жаным, жоқтың зарын.
Масыққан мал-мүлікке миы аздардың,
Дауамат қолында Алла қоймас нанын.
Әкім Ұлықманның баласы туралы
Базарға Ұлықман ұлын ертіп шықты,
Аямай, көп ішінде ұрып жықты.
Перзенті, пардасынша зар еңіреп,
Жалынып "жан ата!" деп жерге бұқты.СЫ ТУРАЛЫ
Лұқпан хакім
Ұғлына үш насихат айтты Лұқпан,
Олардың оңалмас жан сөзін жыққан.
– Бұларды болма өмірде ұмытушы,
Сүйіклі, – деді, – ей, ұғлым, іштен шыққан!
Ата мен бала
"Жассың" деп жан кемітпес, тусаң бүтін,
Секілді сен бір гүжім көкке сүтін.
Дәуіттің уақытында бір қора қой
— Түнде өріп, түсті егінге, болмай күтім.
Көтеншек хикаясы
Шөлетан мекен еткен бір бай арап,
Жол жүрді Рай деген кентке қарап.
Кеш қонып, ерте көшіп, көп күн жүріп,
Келді де көшелерін көрді аралап.
Ит пен сүйек хикаясы
Ерлерді еттім дастан ертеде өткен,
Жерімді аңғартыңдар алжас кеткен.
Сәулені суға түскен нәрсе санап,
Дегенге емес шығар зейілі жеткен.
Сүлеймен мен кірпікшешен
Ісі жоқ, кең ойлының кеңеспенен,
Кең ойлы: "Кеңес шығар, – демес, – менен"
Білсе де, былайғыдан білім сұрап,
Өзімен үзеңгісін теңеспеген.
Іскендір хикаясы
Бектерім "Сөйле!" дедің мәжіліс құрып,
Мәжіліс мысалында — алтын тұлып.
Олжаға ойдағы жоқ ұшырасып,
Жүрегім етіп отыр "дүріп-дүріп".
Үш бәңқор хикаясы
Үш бәңқор отыр еді тамақ жесіп,
Құйқалы қой етіне қолды көсіп.
Сипалап сақал, мұртты сыбап майға,
Кәйіп етіп, күліп-ойнап желдей есіп.
Залым Раснай хикаясы
Карамдік Құдай — патша, пәнда — малай,
Қаталық кешірмесең өтер талай.
Кемшілік қызметінде көп кешеді,
Үкіміне ризамыз, етсе қалай.
Сар Тараш хикаясы
Лайық ер жігітке бағу басын,
Ойланып андау дұрыс өз шамасын.
Ретсіз ілгергіні еліктеген,
Кемітер көпке шет боп өз мағынасын.
Қанатты аттар хикаясы
Билеген Дәуіт ұлы көп мәмлакат,
Етпеген орны жоқ ед ол үкімат.
Перілері бәйек болып қызметінде,
Тұтысты төбесінде құстар қанат.
Пікірлер
-
иии
wwhhaatt -
Адилбек
9"н"Имаш краш -
Асылай
Адам -
Алдияр
Судьянікі дұрыс шығар?
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі