Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (252)

Сар Тараш хикаясы

Лайық ер жігітке бағу басын,
Ойланып андау дұрыс өз шамасын.
Ретсіз ілгергіні еліктеген,
Кемітер көпке шет боп өз мағынасын.

Толық

Қанатты аттар хикаясы

Билеген Дәуіт ұлы көп мәмлакат,
Етпеген орны жоқ ед ол үкімат.
Перілері бәйек болып қызметінде,
Тұтысты төбесінде құстар қанат.

Толық

Мысық хикаясы

Кең болсаң кем болмайсың, боларсың кен,
Әр түрлі кездесерсің хайриятпен.
Мүміннің ұяларлық айыбын жапсаң,
Көреді жатты жақын, жақынды — дос,

Толық

Әнбия Мұрсал машайық хикаясы

Әнбия Мұрсал машайық,
Жөнеді жұмла жаһаннан.
Білінер белгі қалған жоқ,
Небір асқар мәкәннан.

Толық

Әбибулла мен Аллаяр хикаясы

Халық болып қатыра судан келдік мұнда,
Нәпсінің ойлап қамын дедік: "Іңга!".
Ананың алдын жайлап отыз айдай,
Емшектің еміп сүтін сарықтық жұмыла.

Толық

Ұстабай баласы Жүніске

Уақытсыз ұшты бұлбұл бақтарыңнан,
Түскендей боп қалдыңдар тақтарыңнан.
Қонбайды қолдарыңа қайта айналып,
Сабыр қыл, соңын сұрап Ақтарыңнан!

Толық

Төрт дос

Болады бақ, ықпалдың — бірлік кілті,
Болмайды бір болғанның жаннан мүлті.
Мысалы мұндайынша еттік өлең,
"Халықтың қолданар, – деп, – қай бір ұлты".

Толық

Дарақ пен сая

Дараққа сая бір күн өкпеледі:
– Айналдың андауымда епке, – деді.
Күн түрін көрсетпеске күні бұрын,
Жаясың жапырағыңды шепке, – деді.

Толық

Арам туралы хикая

Бухара Шәриф шәрінде,
Бар еді бір һарамы.
Кеші-күндіз іздеген,
Ұрлық еді талабы.

Толық

Қамыс мінген хикаясы

Өмірі соққан желдей адамзаттың,
Қызығы түс сияқты көңіл шаттың.
Жүз жылғы "айшы әшірет" аңғарғанға,
Болмайды шамасындай бір сағаттың.

Толық

Жесір қатын хикаясы

Ей, тілім, сөйле шірін, тапсаң тымсал,
Тірілік тұрмас дауам, тербеніп қал.
Асылың, абайласам, гүл сияқты,
Бір салқын, сап боларсың, соқса шамал.

Толық

Дәруіш хикаясы

Кидіріп бір кедейге бейбәһә тон,
Сұлтаны Шам Шәриптің беріп ет шен.
Соны да тыңдасаңдар сөз қыламын,
Дертіне қасталардың болғандай ем.

Толық

Сүлеймен хикаясы

"Ер" деме елге зұлымдық еткендерді,
"Бай" деме бейсахауат өткендерді.
"Дана, – деп, – дария заңлы" дәріп етпеңдер,
Соңына сөз тастамай кеткендерді.

Толық

Нушаруан хикаясы

Бақ құсы баяндаса бастарыңа,
Жұмыс қыл, жарасарлық наштарыңа.
"Жаспын" деп, жауға қарсы шаба берме,
Ақ кірер әлі-ақ бір күн шаштарыңа.

Толық

Қаңбақ хикаясы

Ілгергі өткен заманда,
Көріпті біреу қаңбақты.
Аяғы жоқ, қолы жоқ,
Жүреді деп қалай таңлапты.

Толық

Қатын хикаясы

Үйіне бір қатынның қонды Иса,
Үйіне қой демейтін қонақ сыйса.
Төріне тұра сала төсек жайын,
Болды ойы — Иса үшін жанды қиса!

Толық

Өтірік хикаясы

Шынкөйдің шырайы артықшамнан-дағы,
Жүзі кір жалғаншының шаңнан дағы.
Ту ұстап туралардың топ бастауы,
Ататын анық бектер таңнан-дағы.

Толық

Мәрді дихан

Тіл — тілмаш, ақыл — уәзір, көңіл — сұлтан,
Нәпсі — тақ, кеуде — сарай, жығасы — тән.
Қол — жендет, көз — қарауын, құлақ – тыңшы,
Аяқ — құл, мұрын — дәрігер, шамшырақ — жан.

Толық

Данышпан қарт

Ажалдан адамизат қалмайды cay,
Қайраты — еш, қаза жетсе, құлатқан тау.
Санаулы бітіп сүрік сарқылған соң,
Етерсің өрт кездескен қамыстай лау.

Толық

Рауа бану

Тоқталмай топ ішінде, тілім сөйле,
Дауамат тұра алмайсың мұндай кейде.
Жаһанның опасызы ойға түсіп,
Қалмай ма қапаланып көндің кейде.

Толық