Хайуан мен ақымақтар
Бір Құдай неше түрлі жан жаратты,
Не үлкен, не кішкентай тән жаратты.
Керексіз, жансыз нәрсе жаратқан жоқ,
Есепсіз қанша мың мен сан жаратты.
Шам Сенен жарықпын деп күнәлі боп...
Шам Сенен жарықпын деп күнәлi боп,
Сондықтан түскен оның тiлiне шоқ.
Айна Сенен асылмын деген үшiн,
Дарға асылып, басына қадалған оқ.
Шаруа мен ысырап
Қайтер еді, жігіттер,
Тым қымбатты кимесек.
Мақтан үшін борышты
Үсті-үстіне үймесек.
Шошыма‚ достым‚ сөзімнен...
Шошыма‚ достым‚ сөзiмнен‚
Сөз – Құдайдан шыққан бу.
Ұқпасаң, көр өзiңнен‚
Жұтқызайын нұрлы су.
Ғайсадай жан беретін таңның желі...
Ғайсадай жан беретiн таңның желi,
Қайғымды желге ұшырып, тiрiлт менi!
Ақылым, кәрiлiкке жабырқама,
Талпынып тағы да ақтар дүниенi.
Қазақтың ең жақсысы...
Қазақтың ең жақсысы,
Үш нәрсеге шоқынар:
Мақтаны, асты, нәпсiсi –
Шоқынғаны осылар.
Қазақтың жаманы болмас...
Қазақтың жаманы болмас,
Жаманнан аманы болмас.
Бірігіп іс қылатұғын,
Түзелер заманы болмас.
Қай жолдассың, айтшы, сен?
Қай жолдассың, айтшы, сен?
Адамды аңша атасың.
Өз анаңның сүтiнен
Қанды адал деп татасың.
Қайтқан шал
Күнде керуен келеді бір сарайға,
Неше бөлек үйі бар әрбір жайда.
Сансыз көп саудагерлер келіп жатыр,
Біреу жылда қайтады, біреу айда.
Қалжыңшыл қылжақпас
Жайдары күлдіргіш, қалқам,
Ұятсыз, әдепсіз, салқам.
Күлгенім бір сенің арқаң,
Ыржақта,
қылжақта, әйдә!
Қаншыр мен бөдене
Бір қаншырға айтыпты бөдене кеп:
Сен үшін қатты уайым қыламын,– деп,–
Солаңдаған байғұсың ұшуға олақ,
Бір күні кетеді ғой тұрымтай жеп?
Қараңғы мен жарықты жүрміз өлшеп...
Қараңғы мен жарықты жүрмiз өлшеп,
Күңгiрт, жарық, қараңғы, көмескi деп.
Жыл мен ай, сағат, минут, секунд деймiз,
Секундты мың бөледi хроноскоп.
Қасқыр, түлкі, бөдене
Бір қу түлкі болыпты жұртты құртқан,
Тышқан аулап жейді екен ескі жұрттан.
Жем таба алмай бір жылы арықтапты,
Тышқан ауып кеткен соң мұқым сырттан.
Қатты ауырғанда
Жасымда аңда жүрген жақта,
Азаттық өмір сүрген шақта,
Шаттанып жүрдім шалықтай,
Оңаша өмір сүргенім-ай!
Қатындар жас баласын күтеді...
Қатындар жас баласын күтедi,
Аямай қолдан келген шамасын.
Емiзбей, ұрып-соғып, түртедi,
Ержетiп eci кiрген баласын.
Қодардың өлімі
Ой қозғайды оңаша таудың басы,
Өткеннің ойға түсіп тамашасы.
Қолтығына қабағын түйіп қарап,
Әне тұр Қодар өлген құз-жартасы.
Қорқақ бай
Бір қорқақ бай білмейді Құдайды бір,
Көрінгенге жалынып жалпылдап жүр.
«Қастығынан құтылдым бәрінің» деп,
Малын жалдап күн көрді сонымен құр.
Қорқыт, Қожа Хафиз түсіме енді де...
Қорқыт, Қожа Хафиз түсiме ендi де,
Осы әнiне салып келдi де,
Ол үш қайтара мұны сайратып,
Дедi: «Көкейiңе ендi ме?
Пікірлер
-
Аяжан
Мағыналы -
Рамазан
Оте кушты -
9 мектеп
нау өлең Ұйқас түрі: қара өлең ба? -
Сайран
Керемет -
Нұрикамал
4, 5 қатар 1 мамырға таппақ барма
-
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі