Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (204) Өлеңдер (332) Жоспарлар (24) Мақал-мәтелдер (85) Ұлағатты сөздер (51) Әзіл, анекдоттар (4)

Ана сөзі

Бозторғай онда таң атпай әнге басты да,
Бейкүнә даусын төкті ғой аспан астына.
Сәріде селеу арасын қалың шық жауып,
Сәскеде сәуле балқытты-ай келіп тасты да.

Толық

Шешемнің бір хаты

...Сен кеткен соң кешкісін суға бардым,
Сол шау өзен жататын қырда қалғып.
– Суға неге келдің, – деп тулап алды,
Су қараңғы топас бір толқын келіп,

Толық

Келді шешем алпысқа

Келді шешем алпысқа,
Мен қырыққа тақаумын.
Шешем елде – алыста
Мен қалада.

Толық

Әлди, әлди, әй, бөпем

Әлди, әлди, әй, бөпем,
Ақ бесігің жайлы екен.
Періште перзент шаранам,
Тамырыма исің тараған.

Толық

Ең қымбатым менің

Атам мені үнемі,
«Құлыным» деп жүреді.
Әжем маған сенеді,
Ертегі айтып береді.

Толық

Мама

Айналайын Мама,
Туған күніңмен!
Сыйлайыншы саған
Дала гүлін мен.

Толық

Ақ

Ақ сүт берді анашым,
Ақ болса деп жүрегі.
Ақ бесікте баласын,
«Аппақ бол!» деп тіледі.

Толық

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді,
Жүрегім шөлдеді менің анам өлгелі.
Біздің ауыл аспанында бір бұлт бар,
Келген сайын қарсы алады ол мені.

Толық

Өкпе жыр

Жандар құмар болған ба, күйе жағып,
Өр сөздің кеткені ме ме киесі ауып ?
Әкемнің ағаттығын кешіретін,
Анам да,

Толық

Туған күні күзде еді анамның

Оңала ма, тонала ма кім білген.
Қоңыр күзім сезім сырын білдірген.
Күзде соққан сырлы әуеннен оянам,
Домбыраның әуеніндей күмбірден.

Толық

Апам еді бәрімізге қараған

Қара күзде тезек тасып даладан.
Апам еді бәрімізге қараған.
Әкемнің де қамқоршысы сол еді,
Тоғыз жан ек ол кісіден тараған.

Толық

Анашыма!

Аналар қайда бүгін, іске бөлек.
Анашым аруақты екен, түсіме енеді.
Көрші әжем, үйге келіп айтушы еді,
– Қисайып алайыншы, кішкене – деп.

Толық

Аза тұттым апа деп...

Өмірімнің оқысам көп парағы.
Анама әпкелерім көп қарады.
Құшағында өскен бір немерелер,
Жанға батты,

Толық

Оралып келші анашым

Қара күз келіп, жапырақтары тоналған.
Кәрі қыс кетіп, ақ мамық ұлпа оранған.
Көктеммен бірге бүр жарып апа оралшы,
Кенжеңе бүгін сол арман.

Толық

Тасымды домалатқан өрге менің

Тасымды домалатқан өрге менің.
Өз анаң,
Қандай қиын жерлегенің.
Көкте самғап кеттің ау, мені тастап,

Толық

Күйбің тірлік – деуші едім мен, – бітпейді

Күйбің тірлік – деуші едім мен, – бітпейді.
Айран берсін, қымыз берсін, сүт мейлі.
Енді мені сағынатын анам жоқ,
Сендей мені, енді ешкім күтпейді.

Толық

Қайран апам

Күй кешемін күзгі жаңбыр ұрғандай.
Тасқа тиді,
Тауға тиді сұрмаңдай.
Өзің еккен раушан гүлдер гүлдеп тұр,

Толық

Анаға тағызым

Болса да бір басымда қанша уайым.
Жабырқап жүр әлі де жан сарайым.
Бейтіңді көтеремін, асыл ана,
Басыңа тұрғызамын хан сарайын.

Толық

Анашым

Жатырсың анам,
Қызғалтақ өскен көк белде.
Әулие жандар өтеді екен көктемде.
Пошатай атам,

Толық

Ана десе қайысады қабырғам

Ана десе қайысады қабырғам.
Жырақ жүрмін, ол кісіні сағынам.
Анам еді аңқылдаған көңілі,
Сырын айтып жарылатын ағынан.

Толық