Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (449) Өлеңдер (109) Жоспарлар (11) Мақал-мәтелдер (1) Ұлағатты сөздер (4)

Бала бүркіт

Көктемнің бір күні еді,
Айнала әсем гүл еді.
Қолға түсті кішкентай
Түздің тағы түлегі.

Толық

Ана махаббаты

Бал бөбегін ән еткен,
Болды ана Дәметкен.
Жалғыз ұлы Сағаттың
Өмірін гүл, таң еткен.

Толық

Қуандық пен жуантық

Заманада ықылым,
Жүні жоқта үкінің
Болған екен бір бала,
Май қаптаған мықынын.

Толық

Балықшы

Ерте, ерте, ертеде,
Оңтүстік бай өлкеде,
Ойдым-ойдым ойында,
Бал бұлақтың бойында

Толық

Қарынбай

Ерте, ерте, ертеде,
Бай бопты бір өлкеде.
Мал бітіпті мыңғырған
Ақыл-ойы келтеге.

Толық

Менмен тышқан

Кәдімгі үй Тышқаны
Шамадан тыс тойынды.
Өзін асқақ ұстады,
Әрең бұрып мойынды.

Толық

Мысық пен бүрге

Ерте, ерте, ертеде,
Әйтеуір, бір өлкеде,
Жүні жібек үлпілдек,
Бүйірі тоқ бүлкілдек,

Толық

Малшы Мардан

Ертеде,
Тым әріде
Шал мен кемпір болыпты.
Азын-аулақ малымен

Толық

Ойыншықтар ойраны

Ерте, ерте, ертеде
Соғыс деген болмапты.
Барлық байтақ өлкеде
Бейбіт өмір орнапты.

Толық

Қырық қарлығаш

Баяғы өткен заманда
Жұт болды бір алапат.
Мал түгілі адамға
Әкелді ол зар, апат.

Толық

Алтын дән

Ерте, ерте, ерте екен,
Ешкі жүні бөрте екен.
Ен жайлаған сансыз мал
Ел мен жердің көркі екен.

Толық

Қарлығаш туралы аңыз

Әжем кейде отырып,
Көп әңгіме шертетін.
Жүрегіңе от үріп,
Тұла бойды ерітетін.

Толық

Жыл туралы аңыз

Ерте, ерте заманда
Көрінбепті Жыл деген.
Жан-жануар тағы аң да
Уақытты білмеген.

Толық

Майтан

Әулиеата жерінде
Қаратаудың белінде
Жаңа туған қала бар, –
Сол Шолақтау қасында

Толық

Қиял қиясында

Өмірде сірә бар ма екен
Көңілден жүйрік, көңілден?
Бар дүние, бар мекен
Қиялға бірден көрінген.

Толық

Шал, бала және есек

Еңбегімен күн кешіп,
Шал мен бала мінгесіп,
Жүрген еді есекпен,
Жұрт қарады кім десіп.

Толық

Олақ пен салақ

«Ерте, ерте, ерте екен,
Ешкі жүні бөрте екен»,
Деп бастаса ағалар,
Құлақ түрер балалар.

Толық

Қорқыт күйі

Дастан емес, жыр емес,
Аспан емес, күн емес
Сөз етпегім сіздерге.
Табылар деп бір белгі,

Толық

Аю апанында

Алатаудың аясы
Салқын өмір саясы.
Аңшылар да өрмелеп,
Тірелді бір өрге кеп.

Толық

Қу қоян

Ұстап алып Арыстан,
Былай деді Қоянға:
– Қарыным аш қабысқан,
Сені жесем, тоям ба?

Толық