Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (350)

Дария суреті

Жаяу жүріп кең көше Бегілікпен,
Жерге жетсең қаланың шегі біткен.
Ақ теректер судырлап қарсы алады
Арулардай алдыңнан сені күткен.

Толық

Қызыл жыңғыл қайда екен?

Менің ақын бауырым,
Жыр сақтаған ойына,
Көрсет Сырдың ауылын,
Апар Сырдың бойына.

Толық

Теңізге

Дария қашып, біз қуып поезбенен
Талай-талай бел асып, сол ізбенен
Жетіп келсек, алдымыз аппақ жазық
Осы екен ғой керемет - теңіз деген!

Толық

Бөген қыздары

Мынау қара тереңнен
Алды ма екен әз көрік,
Қыздар туған Бөгеннен
Ылғи қара көз болып.

Толық

Тау толқындар

«Тау толқындар, тау толқындар,
Ту ар теңіз сілкінсе!
Қал қасымда, қалсаңшы, жар,
Ауға бармай бір күнше!

Толық

Қарашаған басында

Қарашаған басында
Жолықты бір шал маған.
Ол туғалы осында
Қырық жыл балық аулаған.

Толық

Ботақан

Өркеш құмдар... аралды
Айнала шөккен түйедей.
Қашан, қалай жаралды? –
Жатыр айтпай, үндемей.

Толық

Қаратау құшағында

Қақ жарып ен даланы, жолмен аңқып,
Ондаған машинаға өлең артып,
Қаратау, ққшағыңа кірдік сенің
Құйқылжып жыр боп тасып, ән боп шалқып.

Толық

Мұнара туралы ой

Түркістанның аспанында тұңғиық
Жерге балқып түсетіндей күн күйіп.
Сардалада ыстық сағым көтерген
Хожа Ахмет мұнарасы тым биік.

Толық

Түркістан — Гүлстан

Бір гүл келіп көкірегіме орнаса,
Бір гүл келіп галстугін байласа,
Бір гүл келіп мойыныма асылып,
Самал болып, шашым сипап ойнаса,

Толық

Көңіл күйі

Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.

Толық

Қаратау астындағы өзен

Таулары көп бұл қазақтың
Даласына орнатқан.
Қаратауға күн де жақын,
Жер де тегіс ол жатқан.

Толық

Төрт тораңғыл

Бұл өңірде су да жоқ,
Шөп тобықтан аспаған.
Айқай да жоқ, шу да жоқ
Адам ауыз ашпаған.

Толық

Совхоз «Темір»

Хан Темірдің орнында совхоз «Темір»,
Бұл кездейсоқ нәрсе емес - бұл екі өмір.
Қан төгілген алапта мақта өсірген
Заманыңның сырына үңіле біл!

Толық

Арыс-Бөген

Арыс-Бөген - екі өзен
Бірін-бірі күндеген.
Бір шапанда екі жең
Болатынын білмеген.

Толық

Керемет қала — Кентау

Абай, Пушкин, Толстой,
Жамбыл, Шоқан, Ыбырай –
Бәрі де бір алып қой,
Өнері мол, жыры бай! –

Толық

Өзбек досыма

Өзіңмен тел еміп өстім Сырды мен,
Бірге бастым Мырза шөлдей қырды мен,
Мәңгі-бақи құшақтасып жатсын деп,
Жайған өзі табиғаттың бір кілем.

Толық

Дилижан

Есімде Дили, сүйкімді сәби
Биледің биді, көзінде ұшқын.
Ауада жүзген саусағың бір күй,
Алдымда бала құстай боп ұштың.

Толық

Болат дастан

Айлар мен апталарды, күн мен түнді
Теміртау тер моншақтап білмей тұрды,
Поездар доңғалағы тозып талай
Бұл жерге ғаламатты мың келтірді.

Толық

Қостанайға сәлем

Қостанай, айналайын ауаңнан мен,
Жаныма әсер етпес баламнан кем.
Сол үшін сонша жерден ұшып келіп,
Татамын дос ұсынған тағам-дәмнен.

Толық