Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (69) Өлеңдер (115) Жоспарлар (11) Мақал-мәтелдер (27) Ұлағатты сөздер (4)

Ақ қыс айшықтары

Түсіп дүние түр-түрге,
Кештіреді күй қызық.
Жер-сұлуға бір түнде,
Кетті ақ көйлек кигізіп.

Толық

Жасыл бақ хикаясы

Көктем келді жәудіретіп гүлзар бағын,
Балаң гүлдер сылдыратып шылдырмағын.
Әсемдікке тағзым етіп, тіледім мен
Сол бақтағы өсімдік ынтымағын…

Толық

Сыртта боран ұлып тұр

Сыртта боран ұлып тұр,
Қырық жамау терезені ұрып тұр.
Қоңыр кеште
қоңыр үйдің ішінде

Толық

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар

Қалмайды көктем келсе, қыста қаһар,
Мұзың де көктемде еріп, қыста қатар.
Қанатың қатаймаса, шырқау көкте
Ақиық қырандармен ұшпа қатар.

Толық

Көбік шашқан шампандар жүз атылып

Көбік шашқан шампандар жүз атылып,
абыр-сабыр боп жатыр пейіштегі Ел.
Қара Жерге барады ұзатылып,
аппақ қарлар үлпілдек Періштелер!

Толық

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ

Қысқы шаһар. Ұзын көше. Түнгі шақ
Өзім деген өлең үміт тым жырақ.
Әйнегімде қырау биін қалдырған
Бүгін маған жалғыздығым құндырақ.

Толық

Қансонарда

Көбiк қар басып,
Көк аспан ашылып тұрды.
Қансонар түсiп саяттың басын ұқтырды...
Ұмсынып көңiл,

Толық

Қырқыншы жылдар. Арқаның қысы

Ай туды шалқалап,
Сәулесі өлімнің елесін билетіп.
Тағы да қыс келді Арқаға,
Кебінін сүйретіп.

Толық

Тәтті қыс

Ау, балалар, балалар!
Айналаға қараңдар!
Биыл тәтті қыс болды,
Бұл бір сәтті іс болды.

Толық

Қаладағы қыс

Қыстың аппақ қаламы
Ағартыпты қаланы.
Аялап жүр аяз кеп,
Ауладағы баланы.

Толық

Қыста

Тағы да қыс түсті де,
Тон жамылды қырқалар.
Қайың, терек үстіне
Қона қалды ұлпа қар.

Толық

Торғайлар

Қыс ортасы. Қар қалың.
Кей күні боран ақырып,
Түк көрсетпес, кей күні
Ақша қарын сапырып.

Толық

Қыс

Көктемде әнші құстар кеп қонатын,
Колхоздың айналасы бақ болатын.
Конақ қыс ала келіп базарлығын
Кигізді ұлпа қардан ақ халатын.

Толық

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да,
Кеткім келді алысқа, малшы ауылға.
Күлтеленіп тұр ма екен күрең арша
Орғыл қызыл құмдардың қамсауында?

Толық

Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген

Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген,
Ай сәулесі шаңытып білінбеген.
Арқаның айлы жарық түнінде мен
Ат шанаға мініп ап жол шығушы ем,

Толық

Қыс алды

Төмпештеумен тамшылар шатырды мың,
Жауын жауып күзгi алғаш жатыр бүгiн.
Долы жел ғой, әйтпесе бұлттарды ала,
Батыс жақтан шұбыртып шақырды кiм?

Толық

Ақ қар

Кербездене жайнап сылқым қыс керім,
Ағартуда дала, қырдың үстерін.
Қызықтаймын терезеден ақ ұлпа,-
Қардың билеп жапалақтай түскенін.

Толық

Жаңа жылда

Аяз сүйіп ақ бетін албыратқан,
Бота көзін төңкеріп жаудыратқан:
Жарық түнде жарқылдап ойнайды қыз,
Шаңғысынан шандатып қар боратқан.

Толық

Боран

Қар жауды да қыс кіріп,
Ақ көрпемен орады.
Әбжыландай ысқырып,
Долы боран соғады.

Толық

Жаз бен қыс көкірегімнен орын тепкен

Жаз бен қыс көкірегімнен орын тепкен,
Жазықсыз жаным жырдың қорын төккен.
Қанымның мыңнан тамшы уын татқан
Кей қаскөй шабытыма өш шалқып жатқан.

Толық