Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (48) Өлеңдер (93) Жоспарлар (6) Мақал-мәтелдер (479) Ұлағатты сөздер (847)

Қызық қандай адамды қыздыратын

Қызық қандай адамды қыздыратын,
Қайғы қандай қаныңды бұздыратын.
Қанды кек, намысты өштік неден тумақ,
Жібітпей жүрегіңді мұз қылатын.

Толық

Əжемнің өтіріктері..

Кеше бардым ауылыма аяндап,
Үйге жетіп..
Тұрып қалдым аялдап.
Əжем отыр,сүтті тартып қаймақ қып,

Толық

Жер мен адам

Кетті адамнан шүкірлік,
қанағат жоқ көңілде.
Аласұрып бүкіл жұрт
түкірердей өмірге.

Толық

Мен өзім қиын жанмын

Мен өзім сен түсінбес қиын жанмын,
Құрыштай қиындықтан құйылғанмын.
Адамның ар-намысын қорғау үшін,
Жолдарды айқыш-ұйқыш шиырладым.

Толық

Өмір

Көп түрлі күйге түскіш көңіл неткен,
Тағдыр бізді сан түрлі өмірлі еткен.
Өтірік, шындық, адал, арам істің
Жандар бар жағаласып желінде өткен .

Толық

Өзгеден ерек шын адам

Ақиқат ерге ар қымбат
Андыздап өрген малдан да,
Ақ елім болар мінәжат
Аһ ұрып шығар жаннан да.

Толық

Таң мен адам

Таң бозарып атқан шақ,
Әдемі салқын жел тұрды.
Еркелеп желмен бірге ойнап,
Үкілі бидай құлпырды.

Толық

Шың мен адам

Тоғайда шың, тау да шың
Жаңғырады күндіз, түн...
Тоқтамайды, тынбайды,
Тек сол әнмен жырлайды.

Толық

Әнге айналған адам

Зар болып кең дүниемен тілдесуге,
Отырды ол соңғы түнек түрмесінде.
Біледі көп ұзамай үні өшерін,
Біледі табылмасын мүрдесі де.

Толық

Адам екі түрлі

Бісмілла - сөздің басы, Хақтың аты,
Молданың ақ қағазда қалар хаты.
Нақылият- қара сөзден - өлең қылып,
Шығарған Мәшһүр-Жүсіп хикаяты.

Толық

Алаң – теңіз, адам – толқын

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Адам — мәңгілік

Бұл жалғаннан
Басқаным кейде шоқ болды.
Бұл жалғаннан
Құшқаным кейде от болды.

Толық

Адамдар

Адам бар, қиындықтан алып шығып,
Адам бар, шыңырауға итеретін.
Адам бар, ойын ішке қалып бүгіп,
Адам бар кеудесінен күй төгетін.

Толық

Айыптау

Қойнауы құт дарыған байтақ далам,
Бейбіт жұрт еңбек етіп жай таппаған.
Осынау көріп елдің берекесін,
Айнала жау қаптады айтақтаған!

Толық

* * *

Сөндірмей шоғын үміттің,
Етекті басқан бақ пен сор.
Адасып мен де жүріппін,
Шындықты көрмей, әттең, сол.

Толық

Адамға

Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.

Толық

Адам

Ғашықпын әманда, ынтықпын
Көңілінің күні бар адамға.
Қыздырса ол әулетін бір жұрттық.
Жылуы жетпей ме маған да.

Толық

Осы адам

Қуанам мен қараймын да таңданып,
Ажарында, я жанында кірбең жоқ,
Ішінде оның тұрған шығар шам жанып.
Ішінде оның тұрған шығар шам жанып,

Толық

Адам

Өтіп жатыр күндер жосып бөгелмей,
Уақыт шіркін ағытылған көгендей.
Тозса да адам тұрып бағар жығылмай,
Қирағанша қасарысқан емендей.

Толық

Адам

Мазаны алды
Жел азынап,
Оқтын-оқтын
Құйын соғады,

Толық