Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (10) Өлеңдер (27) Мақал-мәтелдер (4) Ұлағатты сөздер (2)

Күншілдің күңкілі

Қарға тыңдап бұлбұлды,
Қатты қынжылды,
Қабағы түйілді,
Бұлбұлға бұлай бұйырды. —

Толық

Сорлы бұлбұл жазға асық боп...

Сорлы бұлбұл жазға асық боп,
Нұрлы гүлге айтты зар.
Көбелек те шамды алам деп,
Отқа түстi боп құмар.

Толық

Бұлбұл

Пернесін күйсандықтың басып қалып,
Өлең - сел төгіледі, тасып барып.
Жыр буған жас жүрегім лүпілдесе,
Кетеді жолдар мені қашыққа алып.

Толық

Бұлбұл

Тәңірі деп талай бұлбұл зарлағанда,
Ай, күнім, ғашығым деп сарнағанда,
Сүй мені құшағыңда өлейін деп,
Арқадан жар сұлуын таңдағанда.

Толық

Бақташы мен бұлбұл

Талда бұлбұл, жерде гүл,
Төгілді әсем ақты жыр.
Толқыды үні терең сыр...
Бөленді сазға ой мен қыр.

Толық

Бұлбұлмен бірге оянған

Шаштарына сәуле түскен күмістен,
Әділетті жақтағанда — үні үстем.
Мүмкін оның, бірнеше күн үй көрмей
Жүруі де қызметпен, жұмыспен.

Толық

Сайра, бұлбұл

Сайра, бұлбұл, сайра, сайра гүлдерге,
Жүрегіңнің сарқылғанша төк жырын.
Жырламасаң жазғы нұрлы күндерде
Қалмас күздің ызғарынан бір гүлің.

Толық

Бұлбұлдың аты — бұлбұл

БҰЛБҰЛДЫҢ АБір биік талға,
Қонып алып қарға,
Қанатын сілкіді,
Қарқылдай - қарқылдайТЫ — БҰЛБҰЛ

Толық

Бұлбұл мен көкек

Саяда бұлбұл тұрса сайрап әнге,
Ұйытып жан-жануар күллі әлемге,
«Көк - көк» деп таста отырған тау көкегі,
Мақтанды ұялмастан жалғыз әнге.

Толық

Әр елдің бар бұлбұлы

Кем ойлыдан — кеп тыңдар
Сөз шықпайды үлгілі.
Бәріміз де бисымақ,
От басынын "білгірі".

Толық

Бұлбұл және оның иесі

Ту қадап төсіне
Қызарды күншығыс.
Айтты арыз иесіне
Тордағы әнші құс:

Толық

Ал, бұлбұл әнім

Біздің жақтың жолықсаң еркесіне,
Қарамайды тоныңның келтесіне.
Ал, бұлбұл әнім,
Заулатшы-ай, жаным-әй.

Толық

Ей, бұлбұл

Құла кермен аулыңа аяңдайын,
Жүрсек сырын өзіңе баяндайын.
Ұға алмасаң жүректің ләззатын,
Жан сәулем деп айтудан аялдаймын.

Толық

Шіркін, әннің бұлбұлы-ай

Сен де мендей, ей құрбым, мен де сендей,
Неге селкеу тартасың көрмегендей, сәулем-ай.
Бір ауылдың сыйласқан баласы едік,
Еш нәрсе алып, еш нәрсе бермегендей, сәулем-ай.

Толық

Бұлбұл

Ай, жұлдыз күлім қағып нұрлы аспанда,
Қарсы алар екі ғашық сырласқанда.
Сайрайды бұлбұл әнін тамылжыта,
Көктемде алма ағаштар гүл ашқанда.

Толық

Қап тауының бұлбұлы

Өткен ғасыр, өткен заман,
Көне дүние, күңгірт шақ.
Қайғы күйін шерткен адам.
Тіл тұтығып, дерт құсап.

Толық

Гүл мен бұлбұл

Құмыр бұлбұл гүлді жырлап бақтағы,
Көмекейін күміспенен қақтады.
Әнге айналды ғұншагүлдің — әппағы,
Гүл қауызы — ғашықтардың қақпаны.

Толық

Бұлбұл мен тоты

Торда тұрып Тоты құс,
Сан құбылтып сайрады.
Бip қуаныш, өкініш
Еске түсті қайдағы.

Толық

Бұлбұлдарым

Армысың Алатаудың жыршылары –
Бұлбұлдар,
Ақтарылған сыршыл әні.
Бесікте бөбектерім күлімдейді,

Толық

Есек пен бұлбұл

Есек көріп Бұлбұлды,
Былай деді: «Достым, сөзді тыңдашы,
Сені әнге шебер дейді, шын ба осы?
Қойып барлық құлқымды,

Толық